Dagje

Friday, 6 December 2013

Vandaag was het niet echt mijn dag. Ik zou ergens om negen uur twee ramen inzetten. Dus ik heb eerst het oude glas verwijderd en de alle stopverf en lijm weggebikt. Waarom gebruiken mensen bizonkit of zelfs siliconenkit om een raam vast te zetten?! De glashandel was gelukkig op tien fietsen van het huis waar ik werkte. Maar door de storm was het erg druk bij de glashandel. Ik was er om tien uur. De man die de bestelling noteerde, maakte een foutje en dat zag ik gelukkig: 35.5×45.5 in plaats van 35.5×55.5. Ik kon het glas pas om twaalf uur ophalen, dus ik moest twee uur vullen. Gelukkig kon ik nog een klemmende deur repareren en een patatje eten in de tussenliggende tijd. Toen ik om twaalf uur het glas ging halen, bleek het alsnog verkeerd gesneden. En alle medewerkers waren op pad vanwege de stormschade, dus er kon niet gezegd worden wanneer het klaar was. Het zou best wel eens half vijf kunnen worden. Dat leek me niet handig, dus ik heb afgesproken het de volgende dag op te halen en in te zetten.
Op weg naar huis begaf mijn fiets het. Het wiel zat los en ik had natuurlijk geen sleutels bij me om het vast te zetten.
Vervolgens ben ik aan het eind van de middag naar de Bijlmer gegaan om een tamelijk ingewikkelde houten constructie passend te maken die ik eerder deze week heb gemaakt. Het is een deur tussen twee schuifdeuren, die inbrekers buiten moet houden en de poezen door moet laten. Het is millimeterwerk: een smal deurtje met links en rechts wat uitsteeksels en inkepingen. Ik dacht dat ik alle maten goed had opgenomen, maar er bleek toch iets niet te kloppen. Met de schuurbandmachine kon ik het probleem vrij makkelijk oplossen, maar even naar de Bijlmer op en neer is twee uur. En omdat het mijn eigen fout is, kan ik dat niet in rekening brengen. En voor dat glas zetten vind ik ook niet dat ik meer dan twee uur kan rekenen.
Op zich is het allemaal zo erg niet: negen van de tien keer gaat alles min of meer naar wens, en dit soort dagen zijn onvermijdelijk. De kunst is om me er niets van aan trekken. Dat lukte niet helemaal, maar toch vrij aardig.
Omdat ik de halve dag door de stad fietste en omdat de vuilnis door de storm pas laat werd opgehaald, zag ik en hoop interessante dingen langs de weg liggen. Ik had helaas al een hoop materiaal bij me, dus alle tijdschriften (oa een jaargang Linda) en boeken (een flinke stapel natuurboeken, wat romans die ik niet eens goed heb bekeken omdat ik glas bij me had en bang was dat het zou breken) en een berg oude kantoorartikelen (vooral rekenmachines en andere apparaten, maar ook papier dat helaas nat was, op een doos Rolodexkaartjes na). En ik vond nog een prachtig houten doosje met een glazen deksel. Hm, eigenlijk was het zo’n slechte dag dus ook weer niet.

Comments:

Name*

E-mail address*

Remember me.(Requires cookies)

Spam trap

Comment (max 1024 characters)*

Notify me via e-mail of new comments to this entry.

Submit