Showcase

Dubbelgangers

Monday, 22 July 2013

Een week geleden stuurde mijn broer mij deze foto-collage:

Her is dat hij erbij schreef dat hij het niet is, want dat had ik anders zeker gedacht. Maar het is iemand die hij op Facebook tegenkwam. Raar is dat naast de fysieke gelijkenis ookde namen overeen komen: deze man heet Geert Jonkers!
Ik heb al dertig jaar een geweldig boek in de kast staan van een Von Scholtz over “De aantrekkingskracht van het betrekbare”. Meer dan honderd jaar geleden kwam de man op het idee dat het lijkt alsof dingen die op elkaar lijken of die met elkaar te maken hebben elkaar aantrekken. In het boek beschrijft hij talloze voorbeelden en manieren waarop deze vermeende kracht volgens hem werkt. Voor mensen die geloven dat wij in een digitale simulatie leven en dat alles in wezen informatie is, is dit natuurlijk gesneden koek. Dat bij twee mensen die uiterlijk overeenkomst vertonen ook de namen op elkaar lijken is een goed voorbeeld van de “aantrekkingkracht van het betrekbare”. En dat ik een paar dagen later een mailtje kreeg van Dolf Hell waarin hij zegt dat ik sprekend op Chris Froome lijk, past ook in het verhaal. Ik heb nog nooit een dubbelganger van mijn broer gezien en net op dat moment attendeert iemand mij op een dubbelganger van mij. Dat is wel heel veel toeval.
Hier is een collage van foto’s van Chris Froome:

Als er werkelijk een aantrekkingskracht van het betrekbare bestaat is de kans groot dat u na lezing van dit stukje zelf ook uw eigen dubbelganger ziet. Ik zou dat dan uiteraard graag van u horen!

Comments:

jan

2013-07-22 21:00:52

Ik laat het je weten. Ik geloof vooralsnog dat toeval bestaat en ik geloof niet dat we allemaal in een matrix ingeplugd zijn, maar ik zal eerlijk zijn. Ik heb rond mij 18e echter tegenover iemand in de trein gezeten die zei dat ik sprekend op een klasgenoot van haar leek. Goh, de gelijkenis was zó treffend! Dat was gewoon wel leuk. Dat kan. Toen ik echter aan het einde van de reis mijn rugzak optilde en zij daar een kaartje met mijn naam en adres op zag, slaakte zij de belende ‘kreet van verbazing’. Die jongen had dezelfde achternaam als ik. Nu zouden we naaste familie kunnen zijn, maar hij zo weet ik, is van een hele andere tak. Je moet daarvoor 400 jaar terug en IK heb bijna precies het gezicht van mijn overgrootMOEDER, een hele ander familie dus …

Roland Vonk

2013-07-23 13:53:18

Ik ben wel eens een dubbelganger van mezelf tegengekomen. In Amerika. De zoon van een neef van me. Gewoon familie dus. Maar dan nog.
Hij leek niet alleen fysiek op mij toen ik zijn leeftijd had, hij had – puber – ook precies hetzelfde vervelende gedrag als ik op die leeftijd.
Het was alsof ik een spiegel keek met een soort tijdverschuiving.
Ik kon mijn ogen niet van die jongen afhouden.
Ik zag een jongere versie van mezelf.
Niet Roland Vonk, maar John Vonk.
Bizar, zo voelde het.

Roland Vonk

2013-07-23 13:54:22

O ja, en nig gefeliciteerd met je overwinning in de Tour.
Ik had je wel door, hoor.
Net doen of je Frits Jonker heet.
Ha ha!
Was ik er bijna ingetrapt.

jan

2013-07-23 16:29:35

grinnik

Dolf Hell

2013-08-04 11:40:02

Zelf wilde ik vroeger op James Dean lijken en deed daarvoor mijn uiterste best. Niemand heeft dat ooit bevestigd Wel zag een vriend een paar jaar geleden mijn gelijkenis met Andy Sipowicz gespeeld door Dennis Franz uit New York Police. Wie uit wil vissen of hij op een bekende ster lijkt zonder voor ijdeltuit te worden uitgemaakt, raad ik de omwegmethode van Arie Krom aan. Deze legendarische kroegbaas uit de Utrechtsestraat had een grote zwart-wit- foto van hemzelf boven de toog hangen.
Op een dag boog hij zich vertrouwelijk naar me toe en verklaarde: “Ze zeggen dat ik hier op Richard Burton lijk.”