De bal

Tuesday, 22 July 2014

Ik heb de afgelopen weken veel naar de WK-uitzendingen gekeken en een terugkerende gedachte was dat veel mensen geen idee lijken te hebben van de werkelijkheid. De gekte is van onvoorstelbare propporties.
Er zijn een heleboel analogieën en metaforen in het spel. De mooiste vind ik dat mensen de neiging hebben om hun invloed op de werkelijkheid te overschatten. Het is moeilijk om naar de WK te kijken zonder hieraan herinnerd te worden.
Om te beginnen is er de illusie van zo’n beetje alle betrokkenen dat ze kampioen kunnen worden. De illusie is onder andere dat het lot grotendeels of zelfs volledig maakbaar is, dat iemand zijn eigen lot kan bepalen. Ook al bewijst elke WK aan 31 van de deelnemende landen dat dit niet waar is, de illusie blijft hardnekkig bestaan.
Ook het feit dat niemand ook maar in de verste verte een wedstrijd van te voren kan voorspellen, zou tot het inzicht moeten leiden dat er andere factoren het resultaat bepalen dan een wens. Maar het dringt niet door.
Het meest bizar is misschien wel dat er een paar miljard mensen naar iets kijken dat in wezen NUL relatie met hun werkelijke leven heeft. Ze hebben er letterlijk niets mee te maken. Ze denken er aan, hebben er emoties over, koppelen er handelingen aan, maar dat is allemaal onnodig, en uiteindelijk in hun nadeel. De enige mensen die een wedstrijd werkelijk meemaken zijn de 22 spelers in het veld. En zoals Pirlo mooi liet zien in de paar wedstrijden dat hij mocht spelen, zelfs voor die 22 spelers kunnen ze in feite alleen iets doen op de schaarse momenten dat ze de bal hebben. 90 procent van de spelers was het grootste deel van de wedstrijd energie aan het verspillen. Dat was precies de energie die ze nodig hadden op die schaarse moment dat ze de bal hadden.
En voor alle duidelijkheid: dit geldt niet alleen voor voetbal, maar voor het hele leven.

Comments: