Welcome
Showcase is actually the name of a fanzine that I have been making daily for more than a year now. I have been making fanzines for the biggest part of my life, on all the things that I am interested in: music, esoterics, comic-lettering, mysteries, strange ideas, and many other topics that I can’t share with my friends and family. And believe me, I’ve tried.
On this site I will try to give you a glimpse of my little private universe. If you want to see, hear or read more, you just have to ask.
I try not to offend any copyrights: everything on this site is either made by myself or by friends, or it is stuff that is too unknown to keep it for myself.
Alfabetten
Published: 2021-01-16 14:56:34
Soms lijkt het tekenen van alfabetten op het maken van muziek. Je kunt keurig de regels volgen, je kunt een liedje uit een bepaald genre omzetten in eenader genre, je kunt ook gewoon improviseren. Improviseren leidt meestal tot een alfabet dat er “best mooi” uitziet maar niet klopt. En het is meestal ook niet kloppend te maken omdat er geen onderliggend patroon bestaat. Gisteren maakte ik dit alfabet:
Ik had een paar uur zitten tekenen en dat helpt om los te komen: ik schetste dit alfabet in een paar minuten. En eigenlijk hoefde ik er verder niks aan te doen. Het is volledig geimproviseerd, er is geen consequente structuur, maar toch lijken de letters behoorlijk cogerent.
Onderstaand alfabet schetste ik ook a la improvise, maar dit was een hoop werk om er nog wat toonbaars van te maken:
Alex Belfield
Published: 2021-01-15 17:46:11
Veel van de video’s die ik de afglopen maanden in dit blog heb gelinkt zijn inmiddels van YouTube verwijderd. Vaak zijn de complete accounts van de makers ook verwijderd. Sinds een paar dagen krijgt Alex Belfield ook geen video’s meer geupload. Hij was zo moedig om misstanden en schandalen aan te kaarten, en dat mag tegenwoordig niet meer. Als minister mag je mensen bedriegen en beliegen maar als burger mag je de waarheid niet meer vertellen. En wie nu nog steeds denkt dat het om een virus gaat, mag me dit graag uitleggen.
Alfabetten
Published: 2021-01-15 17:19:01
Ik heb geprobeerd alle alfabetten die ik heb getekend te nummeren en te verzamelen in multo-mappen. Het zijn er minstens vijfhonderd. Driekwart valt in de categorie onbruikbaar, maar dan blijven er nog steeds honderd over die de maoeite waaard zijn om uit te werken. Telkens als ik me voorneem om daaraan te beginnen krijg ik zin om nieuwe alfabetten te tekenen.
Hier zijn er twee:
De bovenste heeft potentie, al moet er nog flink aan worden gesleuteld. De onderste kunt u gerust vergeten, die ziet u nooit meer terug.
Avondklok
Published: 2021-01-14 22:19:44
Af en toe fiets ik ‘s avonds door de stad. Dat volet alsof ik een van de weinige overlevenden van een atoom-aanval ben. Het is beangstigend, zo weinig verkeer in een stad als Amsterdam.
En nu wil de regering een avondklok instellen. Ik werk overdag en een paar keer per week ga ik bij iemand op bezoek, zoals onze zoon, met wie ik schaak. Soms wilde ik dat ik betere woorden wist dan achterlijk, krankzinnig, misdadig en hemeltergend.
Dit alfabet is na meerdere verbeter-sessies op de stapel “hopeloos” beland:
Meestal, als een alfabet niet lukt, krijg ik er zo’n hekel aan dat ik ook de kleuren slecht kies:
Gerrit de Danser
Published: 2021-01-11 21:46:43
Hier schreef ik ooit iets over Gerrit Lakmaker alias Gekke Gerrit, Gerrit de ethersnuiver of Gerrit de danser. Hij was een van de mensen die deel uit maakten van de Magies Sentrum scene. Later verhuisde hij naar Rotterdamm en maakte fraaie schilderijen. Ik kon een paar jaar geleden geen goede foto van hem vinden en wist dus amper hoe hij eruit zag.
Roalnd vond stuurde me gisteren een foto die is gemaakt door Cor Jaring. Daarvan maakte ik dit portret:
Ik weet niet of het lijkt, maar de foto geeft me wel een beter idee van hoe Gerrit er uit heeft gezien.
Ik weet niet waarom deze man mij bezighoudt. Ik las in allerlei vage boeken een paar hele korte tekstjes waarin hij voorkwam. Ik vind hem interessanter dan de mensen die in de geschiedenisboeken over Amsterdam in de jaren zestig een hoofdrol hebben toegedeeld gekregen.
Alfabet
Published: 2021-01-10 20:32:37
Milan vroeg hoe lang ik over het letteren van een pagina doe. Ik schat dat ik, als ik eenmaal op gang ben, twee bladzijdes per uur doe, en soms drie, als het makkelijk werk is. Maar de strips die ik het afgelopen jaar heb geletterd waren vaak meer werk. Ik wil hier niet over zeuren, maar het is slecht betaald werk. Als ik een huis schilder verdien ik evenveel of meer.
Over het tekenen van een alfabet doe ik gemiddeld een halve dag. En dan heb ik iets als dit:
Dat is wat ik een goed uitgewerkte schets noem. Voor “Man van letters”, dat binnenkort verschijnt, werk ik zo’n schets nog een keer uit om alle kleine foutjes er uit te halen.
Maar eigenlijk kijk ik nooit op een klok als ik werk. Als ik een afspraak heb zet ik een wekker en verder leef ik zonder kloktijd. Toen ik veertig werd was ik heel erg bezig met tijd en daar werd ik gek van. Ik heb toen als een soort experiment mezelf de vrijheid gegeven om zo min mogelijk over tijd te denken. Niet alleen lukte dat heel makkelijk, in tegenstelling tot vele andere pogingen om mijn gedrag te veranderen, maar het was ook het beste cadeau dat ik mezelf ooit heb gegeven. Als ik niet meer kan werken als huisschilder ga ik cursussen “tijd” geven.
Letteren
Published: 2021-01-09 19:26:34
Ik begon betaald te letteren in 1978 of 79. Ik kreeg toen ongeveer tien gulden per pagina. Tot ongeveer 2000 heb ik dagelijks meer dan acht uur strips geletterd. Daarna verloor ik het van de computer. Een paar jaar geleden kwam het letterwerk weer een klein beetje terug. Maar als ik tegenwoordig een boek per maand letter is het veel en ik krijg tegenwoordig gemiddeld tien euro per pagina, wat in de buurt komt van wat een vijftien jarige bij Albert Heijn verdient. Ik mis het niet echt, zo zit ik tot mijn eigen verbazing niet in elkaar. Ik ben nu huisschilder en gespecialiseerd in klussen waar de meeste andere schilders geen zin in hebben. En ik ben net zo gelukkig als toen ik fulltime letterde.
Vandaag heb ik alle letteringen van vorig jaar opgeruimd. Ik wacht altijd tot alles gedrukt is en dan gooi ik het weg.
Als ik gevraagd word om een strip te letteren is het meestal omdat het te lastig om met een computer te doen.
Ik ben al een paar keer begonnen aan een boek over het letteren van strips in Nederland, maar er zijn een paar barrieres. Zo heb ik geen zin om namen te noemen van mensen die de boel hebben opgelicht. Ik heb ook niet zo’n zin om het middelpunt van zo’n boek te zijn. Ik heb ook veel leterwerk gedaan wat ik zelf niet echgt geweldig vind, wat ook een reden is om niet echt met ongeremd enthousiasme een boek te schrijven. En bovendien heb ik alles wat ik heb gemaakt weggegooid. Dus zo’n boek gaat er hoogstwaarchijnlijk niet komen.
Vandaag heb ik een boek afgerond dat door een jongedame in Antwerpen digtaal wordt afgemaakt. Dat is een hele lastige klus. Net als in de scans die u hierboven ziet zitten er in dit boek heel veel titels en onomatopeeen, die allemaal in de tekeningen verwerkt zitten. Ik maak alleen de letters, zijn zorgt dat het er allemaal perfect uitziet. Voor mij is dat als toveren. Volgens mij krijgt deze dame nog minder betaald dan ik.
Vandaag bedacht ik dat ik waarschijnlijk gewoon te oud ben. Ik bedoel, ik vind dit soort gedachtes typisch de gedachtes van iemand die teveel verleden heeft om op terug te kijken en die te weinig affiniteit heeft met het heden.
Dit verhaal gaat nergens over. Maar vandaag was het dit of een verhandeling over mRNA en dit leek me verstandiger.
Talk Radio
Published: 2021-01-07 22:17:51
Ik denk dat we een keerpunt naderen: of het houdt hier op of het is een verloren zaak. Ik begrijp niet hoe dit zover heeft kunnen komen en waarom ik in mijn directe omgeving veel mensen zie die nog steeds alle onzin en leugens geloven. Ik heb me de afgelopen weken verdiept in de vaccins en word hier zo treurig van dat ik de lust verlies om er nog over te beginnen. De paar keer dat ik hier een gesprek over begon had ik er spijt van.
Ik dacht werkelijk dat we elkaar konden steunen, en dat de meerderheid dat ook wil, maar ik geloof het niet meer. Ik beschouw mezelf als een goed mens, maar de afgelopen weken heb ik te vaak ervaren dat mensen mij zien als een idioot en/of gevaar als ik mijn gedachten uitspreek.
Hier
is een video met veel redenen om even te wachten met het nemen van het vaccin.
Dit blog begint een farce te worden. Het was ooit begonnen om verslag te doen van wat mij bezig te doen, en dan met name op het gebied van kunst. Maar in het licht van wat er momenteel gebeurt is kunst een oninteressante bijzaak voor me geworden. Mijn inspiratie is al maanden minimaal. Ik moet alle zeilen bijzetten om mijn huisschilderwerk te kunnen doen. Ik kan niet eens materiaal kopen voor mijn werk omdat dat dit alleen online kan en aangezien ik nooit iets online bestel moet ik me in bochten wringen om mijn werk te kunnen blijven doen.
Vanavond heb ik tijdens het luisteren naar podcasts over de maatregelen in Duitsland een envelop volgetekend. In Duitsland zijn de maatregelen wederom aangescherpt. Ik vrees dat Nederland hetzelfde staat te wachten. Mijn schoonfamilie woont in Duitsland. Die zien we al maanden niet en zoals het er nu naar uitziet gaat dat voorlopig ook niet gebeuren.
Voor alle duidelijkheid: het aantal mensen dat in 2020 is overleden is kleiner dan in 2019, de gemiddelde leeftijd van de overledenen was hoger dan normaal.
Mooie dingen
Published: 2021-01-06 15:12:46
Al eerder heb ik iets verteld over het één-pagina zine dat Bas Tribach maakt: Mooie Dingen. Vorig jaar stuurde hij mij kleurenprintjes van alle 63 afleveringen die tot nu toe zijn verschenen. Ik vind dit een van de leukste blaadjes die ik lees en het wonderlijke is dat ik ook een kleine rol heb gespeeld in het ontstaan ervan. Hier zijn de eerste vier afleveringen:
Bezigheidstherapie
Published: 2021-01-05 16:08:26
Ik probeer netjes en redelijk te blijven in de dagelijkse confrontatie met de corona-maatregelen en de mensen die er een andere mening over hebben dan ik. Maar dat valt me zwaar. Ik heb ook nul inspiratie. Ik vermaak me noodgedwongen met opruimen en wat knippen en plakken. Ik heb een aantal kinder-encyclopedien verknipt en de dierenplaatjes veranderd in nep-poezieplaatjes-vellen:
Cornelius de Witt
Published: 2021-01-03 12:03:25
Vorig jaar was ik begonnen met het opruimen van mijn werkplek. Het doel is om eind volgend jaar hooguit een kwart van de spullen over te houden. Door allerlei omstandigeden lag doit project even stil maar vandaag ben ik opnieuw begonnen. Af en toe wil ik in dit blog iets laten zien dat ik tegenkom. Zoals Het gouden reuze-boek van de aardrijkskunde. Het s geschreven door Elsa Jane Werner en geillustreerd door Cornelius de Witt. De tekeningen zijn vaak heel klein, maar staan als een huis. Hier zijn er een paar:
Ooit was ik van plan een boek te maken over dit soort min of min vergeten illustratoren als Cornelius de Witt. Maar dat heb ik uit mijn hoofd gezet. Ik heb een groot deel van de boeken al naar de kringloopwinkel gebracht dus zelfs als ik hier spijt van ga krijgen gaat het niet meer lukken. Maar ik denk niet dat ik spijt ga krijgen, er zijn genoeg andere dingen te doen.
Soundtracks of the month
Published: 2021-01-02 17:44:44
Dertien geleden is het me gelukt om een jaar lang
elke maand een compilatie ceedee te maken met de beste muziek waar ik op dat moment naar luisterde. Alle andere jaren kwam ik niet verder dan een paar maanden. Vorig jaar drie:
Om u een indruk te geven van wat er zoal op zo’n compilatie te horen valt:
Ik heb ook een paar keer een paar maanden een Spotify speellijst gemaakt, als alternatief, maar ook dat hield ik niet vol. Dit jaar ga ik het natuurlijk gewoon weer proberen een jaar lang te doen, maar ik acht de kans klein dat het lukt.
De hoesjes hebben het formaat 12×12 centimeter. De voor- en achterkant samen zijn dus 12×24 centimeter. Dat betekent dat er een strook van ruim acht centimeter op een A4-vel overblijft als ik zo’n hoesje kopieer. Ik maak op die strook meestal een tekening zodat er geen papier verspild word:
Dat moet ooit een boekje worden, maar ook dat is vooral elk jaar een goed voornemen.
Ik ben van plan om me dit jaar toe te leggen op complottheorieen. Ik heb het afgelopen jaar te vaak te horen gekregen dat ik in complotten geloof terwijl het geen complotten zijn. De complotten worden gesmeed om de waarheid te verbergen, het is de omgekeerde wereld. Ik verwacht niet dat ik ooit iemand ga overtuigen, ik doe het vooral voor mezelf, om mijn gedachten beter op een rijtje te krijgen. Hier is een video met opnames die de NASA maakte in de Nevada-woestijn. De toelichting volgt in de loop van dit jaar!
PPK
Published: 2021-01-01 10:17:57
De Populaire Platen Kring was eenlabel dat in de jaren zestig in Nederland, maar waarschijnlijk ook in vele andere landen landen, goedkope epeetjes uitbracht. Op zich een goed idee: zes of acht korte liedjes op een 33 toeren singel voor de projs van een gewone 45 toeren grammofoonplaat. Maar helaas, ik heb er veertig en het lukt me niet om een half uur muziek uit al die opnames te distilleren die het beluisteren waard is. Het zijn slappe covers van hits en ondanks dat veel hoesjes beloven dat dit de soundtrack is voor wilde feestjes is dit muziek voor ouders die niet van muziek houden.
Ik ga natuurlijk toch een compilatie ceedee maken van de interessantste liedjes. Maar haast heb ik er niet mee. Er is zoveel geweldige muziek, waarom heb ik uberhaupt al deze platen gekocht?
Discofoon
Published: 2020-12-31 18:35:03
V&D had in de jaren zestig een eigen label: Discofoon. Op dit label verscheen singels met covers van hits gespeeld door studiomuzikanten met namen als The Stars, The Bottles en The Typhoons. Hoewel er ook veel slappe rommel tussen zit telt mijn collectie Discofoon-singels ook enkele aangename verrassingen. Met name alser iets van de Beatles moest worden gecovered lukte dat soms verbazingwekknd goed. Alledrie hier bovengenoemde bands hebben Beatles-nummers voor Discofoon gecovered.
De hoesjes waren neutraal maar er bestaan meerdere varianten:
V&D verkocht ook platen van andere labels en die gingen soms in een neutraal hoesje waar ook weer meerdere varianten van bestaan:
Lang geleden heb ik al een keer een compilatie gemaakt van mijn favoriete Discofoon-singels maar ik heb er inmiddels een paar goeie bij dus dat ga ik nu opnieuw doen. Op deze tweede compilatie komen waarschijnlijk ook wat liedjes te staan van de labels Fellowfoon en Fono-Disc. Op die labels verschenen liedjes van dezelfde artiesten als ik tegenkom op Discofoon.
Die exploitatie-labels deden niet zo moeilijk, ze brachten ook regelmatig dezelfde opnames uit onder verschillende namen. Die waren trouwens sowieso verzonnen dus heel veel doet dit er allemaal niet toe. Tenzij je zoals ik altijd graag dingen wilt weten waar vrijwel niemand in geinteresseerd is.
Naast covers zijn er op Discofoon ook een paar opnames verschenen die volgens mij origineel zijn. Zoals een heel aardig antwoordlied van een Vlaamse dame die zich Anny Dann liet noemen. Op de A-kant staat een cover van “ Och was ik maar”, gezongen door Alex Valere en zijn ensemble. En op de B-kant staat dus “Ja, was jij maar” van Anny Dann en haar ensemble.
Bell Records
Published: 2020-12-30 13:21:41
In de jaren vijftig verscheen op het label Bell Records een groot aantal singels met covers van hits. Zoals alle expoitatie-labels waren deze platen goedkoper dan gewone platen, wat mensen moest verleiden tot de aanschaf van een slappe cover in plaats van de originele hit. Bovendien zette Bell twee hits op elke singel en maakten ze mooie hoesjes:
Op een aantal hoesjes staat Jane Mansfield, ook al zingt ze nergens.
Het is muzikaal vrijwel allemaal minder dan matig, op een enkele uitzondering na. Om een indruk te geven van wat u allemaal niet wilt horen: er was een zanger (Barry Frank) die geacht werd zowel Elvis Presley als Frank Sinatra te kunnen “doen”. Ik heb uiteraad alleen de betere singels bewaard die ik in de loop der jaren ben tegengekomen. Rock’n‘roll, doowop en uptempo liedjes. Maar het klinkt bijna allemaal alsof het is opgenomen na een uiterst vermoeiende dag. De inspiratie spat er niet af.
De eerste jaren waren de meeste plaatjes gemaakt door het orkest van Jimmy Carroll. Die zijn nog best goed, al had de man weinig gevoel voor de nieuwere genres die hij geacht werd recht te doen. In 194 kwam Cab Calloway bij het Bell label en zong een aantal sinbgels vol. Dat is ruim dertig jaar na zijn hoogtijdagen. Maar Cab zingt zich moedig door de hits van de midden jaren vijftig heen, inclusief die van Elvis.
Voor een aflevering van Train to Nowhere, het wekelijkse radio-programma dat ik met Vic van de Reijt maak, ben ik mijn Bell-verzameling aan het digitaliseren. Ik heb een stuk of vijftig Bell-singels, waarvan de helft zonder foto-hoes. Een aantal singels zit in deze hoes:
Was dat echt een hoesje dat door Bell Records werd gebruikt? Ik loop al jaren met die vraag dus ik hoop dat u die voor mij kunt beantwoorden. In ruil bied ik een compilatie met 25 Bell liedjes.