Welcome
Showcase is actually the name of a fanzine that I have been making daily for more than a year now. I have been making fanzines for the biggest part of my life, on all the things that I am interested in: music, esoterics, comic-lettering, mysteries, strange ideas, and many other topics that I can’t share with my friends and family. And believe me, I’ve tried.
On this site I will try to give you a glimpse of my little private universe. If you want to see, hear or read more, you just have to ask.
I try not to offend any copyrights: everything on this site is either made by myself or by friends, or it is stuff that is too unknown to keep it for myself.
Nespresso
Published: 2021-02-25 11:07:20
Plaatjes met praatjes
Published: 2021-02-24 10:31:18
De rechten die ons worden ontzegd hebben niets met een virus te maken. Er zitten andere bedoelingen achter de maatregelen. Het is kennelijk voor veel mensen nog steeds niet duidelijk dat er mensen zijn die geen enkele belangstelling voor ons hebben.
We moeten van alles, dat is sowieso al jaren een van de grootste problemen van deze tijd. Maar het afgelopen jaar is ervoor gezorgd dat we zoveel moeten dat we amper nog vrij kunnen denken. Vroeger waren er “ont-moetingen”, waarbij we elkaar konden ont-moeten. Het is geen toeval dat de maatregelen ont-moetingen onmogelijk maken. Net als de maskers, die onze mond bedekken en onherkenbaar maken, geen toeval zijn. Dat we afstand moeten houden en nog maar een person per dag in ons huis mogen ontvangen is niet vanwege een virus, maar om contact onmogelijk te maken. Het is verdeel en heers tactiek.
Ik zie mensen leiden onder alle maatregelen. Ze worden eenzaam en raken verstrikt in hun mentale patronen. De angst die continu wordt aangewakkerd is een gemeen wapen. De schade die de overheids-terreur aanricht is onvoorstelbaar. Financieel, sociaal, pschychologisch en lichamelijk wordt er veel en veel meer kapot gemaakt dan er gered is. En wie nu nog steeds denkt dat dit het allemaal waard is en dat het voor een goed doel is, kan misschien eens wat harder gaan nadenken.
Ik ben vanaf nu beschikbaar om bij mensen thuis een uurtje “Plaatjes met praatjes” te komen doen. Ik deed dit vroeger af en toe in kleine theaters, maar ik doe het nu voor huishoudens vanaf twee personen. In principe maakt het thema me niet uit, al heb ik natuurlijk wel een paar stokpaardjes. U weet me te vinden. U mag me uiteraard ook cadeau geven aan mensen die een uurtje afleiding goed kunnen gebruiken.
Nespresso
Published: 2021-02-23 09:58:46
Alfabetten
Published: 2021-02-23 09:04:37
Open deur
Published: 2021-02-22 16:49:30
Onlangs was ik een paar dagen bij vrienden in Drente. In de trein heb ik deze tekeningen gemaakt. Er zit een vehaal achter dat te ingewikkeld is om uit te leggen. De uitdrukking “open deur” heeft twee betekenissen en daar draait dit om.
Iemand had gevraagd of ik een tekening wilde maken voor zijn vader, die 75 werd. De trefwoorden waren Gipfelkreuz, Over the top, en berg. Bovenstaande tekeningen waren ook een poging om op een idee voor deze opdracht te komen. Ik was pas laat thuis en had nog maar weinig tijd. Dan helpt het soms als ik al ben opgewarmd. Het werd dit:
Alfabetten
Published: 2021-02-21 17:46:38
Een van de mooiste alfabetten in de stripwereld is het alfabet dat Hergé maakte voor Kuifje. Veel tekenaars die in een klare lijn stijl tekenen gebruiken een letter die hier op lijkt. Ik heb diverse keren voor iemand een alfabet gemaakt dat zo dicht mogelijk in de buurt van Hergé’s letters komt zonder dat er sprake is van een copyright-schending. Dit is zo’n alfabet:
Ik denk dat ik inmiddels een boekje kan vullen met op Hergé geinspireerde alfabetten.
Piet Sanders
Published: 2021-02-20 22:38:21
Vorig jaar stuurde Jan van Kampenhout me twee foto’s van de letters die de architect Piet Sanders gebruikte op zijn ontwerpen:
Dit zijn ontwerpen van bijna een eeuw geleden. Precies de tijd die mij fascineert als het gaat om letters. Ik heb op basis van deze letters dit alfabet gemaakt:
En omdat ik ongelooflijk de pest in heb over wat er allemaal in de wereld gaande is heb ik nog een versie gemaakt:
Ik heb geen idee wat ik kan doen om alle leugens en onzin te bestrijden, dus ik stop mijn energie in creatieve dingen, zoals alfabetten:
Ik zou liever iets zinnigers doen, maar ik heb geen idee wat.
Als u een idee heeft wat het beste is om in de huidige situatie te doen, hoor ik dat graag van u.
In principe moet het mogelijk zijn om oneindig veel variaties op één enkel alfabet te maken. Maar de logica gebied te denken dat dit project niet alle denkbare alfabetten omvat. Dat is een paradox. En dat is precies wat mij op het moment bezig houdt. Paradoxen. Ik bedoel, hoe ga ik om met paradoxen? Momenteel is het antwoord: niet al te goed. Maar het leven is een work-in-progress dus ik geef niet op om een betere manier te vinden om met paradoxen om te gaan. Wordt vervolgd.
Alfabetten (4)
Published: 2021-02-19 21:59:07
Coronee
Published: 2021-02-17 14:16:01
Alfabetten
Published: 2021-02-16 17:39:47
Heel langzaam begint er bij meer en meer mensen door te dringen dat de corona-pandemie een slecht excuus is voor een plan om de hele wereld opnieuw in te richten. Dat plan is geen verzinsel, er wordt al decennia over gesproken en geschreven. En het is vele malen erger dan nu heel langzaam tot de media lijkt door te dringen. Ik denk dat weinig mensen de waarheid aan kunnen. Het plan is om ALLES op deze planeet digitaal te controleren. Alle grondstoffen, alle bezit, al het water, alle voedsel, alle geld, alle informatie, en vooral alle mensen. Voor de mensen die dit willen bent u niets meer waard dan u voor hen oplevert.
Ik heb op dit blog, en ook in mijn dagelijkse leven, af en toe aandacht besteed aan de leugens en het bedrog rondom het corona-circus. Dat heeft me flink wat contacten gekost. Maar inmiddels kan het me steeds minder schelen. Van mijn leven is weinig meer over, dus waarom zou ik mijn mond houden?
Als iemand nu nog steeds niet inziet dat de overheden van alle landen bezig zijn de samenleving kapot te maken, heeft het ook geen zin om te blijven proberen deze mensen niet van me te verwijderen door me in te houden.
Ik weet niet wat er gedaan zou kunnen worden om de uitvoering van dit plan tegen te houden. We zitten er immers al tot over onze oren in. Ik heb weinig hoop op een goede afloop. Maar hoop of niet, er is altijd een kleine kans dat er genoeg mensen met voldoende charisma en invloed opstaan en de massa meekrijgen om dit plan een halt toe te roepen. Het oude leven komt naar mijn idee nooit meer terug, maar het zou al heel wat zijn als we kunnen voorkomen dat alle gewone mensen alles kwijtraken. Ik heb geen idee van de exacte cijfers, maar wereldwijd staat meer dan de helft van alle kleine bedrijven op omvallen.
Dagboek (2)
Published: 2021-02-14 21:36:30
Ik ben niet van plan om u nog heel lang lastig te vallen met mijn dagboek. Maar hier zijn nog wat bladzijdes, allemaal uit oktober 2020. Dat was kennelijk een periode die ik toen als lastig ervaarde. Ha! Goed dat we onze toekomst niet weten.
(Wordt niet vervolgd.)
Dagboek
Published: 2021-02-13 18:50:12
Eeen half jaar geleden heb ik in een treurige bui een paar pagina’s gemaakt in mijn dagboek. Ik dacht dat ik toen op een dieptepunt zat, maar dat blijkt helaas niet het geval te zijn. Ik heb vanaf maart heel veel geschreven en voornamelijk over wat ik hoorde, zag en lees. Dus gewoon verslag gedaan van wat er gebeurde, geen verzinsels of fantasieen. Het is verbijsterend om dat terug te lezen. We zijn echt heel hard belazerd.
Wicked Jazz Sounds
Published: 2021-02-12 13:32:11
In een vorig leven ging ik zondag ‘s nachts dansen bij Wicked Jazz Sounds. De locatie is in de loop der jaren nogal eens verplaatst, maar de organisatie bleef altijd hetlzelfde. Tussen twaalf en een uur of één draaide de deejays voor een bijna lege zaal geweldige dansmuziek, daarna was er een bijna altijd geweldig geimproviseerd optreden door een wisselende groep muzikanten, vervolgens werd stroomde het publiek binnen en werd er muziek gedraaid die naar mijn smaak te mechanisch en obligaat was. Soms wachtte ik nog een tweede optreden van de band af, maar soms ging ik ook naar huis. Het ging mij vooral om de eerste anderhalf uur.
Ik mis de Wicked Jazz Sounds feesten. Af en toe hoor ik een liedje dat me er aan herinnert. Zoals dit “Like sugar” van Chaka Khan:
Ik volg de moderne dansmuziek niet, ik zou dolgraag meer van dit soort liedjes willen horen. Maar goed, er is genoeg andere goede muziek. En ik hoef het niet eens altijd echt goed te vinden, als het me maar raakt, verbaast of desnoods irriteert.
Dit is een voorbeeld van een lied waar ik niet van weet wat ik er van moet vinden, maar de energie vind ik bovenmatig aantrekkelijk. Het is Tempa T met “Next hype”:
Hier is The Main Squeeze met een overbodige maar heerlijke cover van James Brown’s “ Sex machine”, geheel in de sfeer van Wicked Jazz Sounds:
Dax met “Killshot 3”:
Erykah Badu met “Annie don’ wear no panties”:
Ik houd van liedjes met alleen zang en percussie, zoals dit “Do you remember” van Ana Brun:
Scary Pockets is een funk-collectief dat moderne hits covert in een ander jasje. Vaak heel lekker om naar te luisteren, vooral als het liedjes zijn die ik in de originele versie helemaal niet goed vind. Covers kunnen je oren openen. Zoals dit “Creep” van Radiohead:
Veel rap is een slappe echo van het werk van een handvol rappers die werkelijk iets te zeggen hebben en origineel zijn. Tom MacDonald vind ik een heerlijke uitzondering. Hier is “Cancelled”, maar al zijn liedjes zijn goed:
Miley Cyrus verbaasde me jaren geleden met een briljante cover van Johnny Cash’ “ A boy called Sue”. Ze zong dat ergens live in haar onderbroek en tot mijn verbazing irriteerde dat me totaal niet. Hier is ze in kledingstuk dat meestal voor mij een reden is om de video meteen uit te zetten. Maar opnieuw: ze komt er mee weg en haar versie van Blondie’s “Heart of glass” staat als een huis:
Muziek (3)
Published: 2021-02-11 12:27:40
Ik kan niet meer naar muziek luisteren zonder te voelen dat ik de muziek mis. Het is leuk om thuis platen te draaien en beetje met mijn heupen te wiegen, maar het komt niet in de buurt van wat ik wil. Ik wil me dagen verheugen op een dansfeest en dan een half uur door de regen moeten fietsen en bij aankomst merken dat ik twee uur te vroeg ben, dat de muziek niet mijn smaak is, maar dat ik uiteindelijk toch door een deejay word meegesleept in muziek die niet de mijne is, waardoor ik om half drie naar huis fiets in een stemming die dicht bij extase komt.
Of naar een band gaan waarvan ik slechts een of twee liedjes op You Tube heb gezien, die me veelbelovend lijken, en dat de band dan live tien keer beter blijkt dan ooit op video zal kunnen worden vastgelegd, omdat live muziek een vorm van magie is die je alleen ter plekke kunt ervaren.
Of eerst twee uur ergens tevergeefs wachten tot de vlam in de pan slaat, dan toch maar naar Maloe Melo gaan waar een band speelt die ik al tien keer heb gezien en ooit echt goed vond, maar onderweg iemand tegenkomen die zegt dat er ergens een beter alternatief is en dat blijkt een complete verrassing te zijn.
Ik heb voor vandaag weer een paar liedjes uitgekozen die als troostmuziek fungeren. Er is geen enkele samenhang behalve dat al deze liedjes mij raken.
Om te beginnen Jon Batiste met “I need you”. Mooie tekst, lekker zorgeloos plezier, wat ik waarschijnlijk niet als enige momenteel zwaar mis:
En dan een klassieker van Joyner Lucas, die ik pas hoorde toen er al meer dan tien miljoen mensen naar geluisterd hadden. Inmiddels zijn dat er meer dan 100.000.000. De tekst en de clip zijn indrukwekkend maar ik vind ook de muziek briljant. Ik houd van dit soort complexe beats, ook om op te dansen:
Merol heeft een paar geweldige liedjes gemaakt, die wij hier thuis graag in de auto meezingen. “Knaldrang” is een van de liedjes die ze maakte sinds het uitgaansleven is platgelegd. Wat zij mist is niet wat ik mis, maar er zijn meer dan genoeg overeenkomsten om dit lied te kunnen waarderen. En Merol is ontwapenend en onberekenbaar, wat ik enorme kwaliteiten vind, die helaas erg zeldzaam zijn.
Bruut! is een band die ik heel hoog heb zitten. Ik heb ze een paar keer live meegemaakt en dat was altijd geweldig. Als ik muziek echt goed vind word ik emotioneel. Bij Bruut! heb ik meermalen mijn tarnen staan verbijten. Het zijn geen tranen van verdiet, maar een soort opluchting omdat sommige muziek al mijn gedachten doet verdwijnen. Het voelt alsof dan alles van me afvalt en ik vederlicht word. Dit is een liedje dat ze maakten met Anton Goudsmit. Normaal speelt Bruut! meer jazzy muziek maar dit genre beheersen ze dus ook:
Zoals vaker gezegd, ik houd niet heel erg van punk. Wel van de energie, soms ook van de liedjes, maar ik mis de swing en de soul in heel veel punkmuziek. Maar hee, af en toe is het prettig als iemand anders mijn frustratie afreageert, zoals Amyl & The Snifflers:
Ten slotte een lied dat heel hoog in mijn top 100 aller tijden staat: House of Pain met “Jump around”. Dat heeft geen toelichting nodig, lijkt me.
Ik heb een paar jaar geleden The Tribe gezien. Dat was in The Last Waterhole en er waren hooguit tien bezoekers, waarvan meer dan de helft te stoned was om te weten waar ze waren. Maar de andere vijf hadden de avond van hun leven. Ik heb zelden een band meegemaakt die me zo verrastte als The Tribe. Geweldige liedjes, geweldige muzikanten, geweldige uitstraling. Een nummer maken met dezelfde titel als de klassieker van The House of Pain zou heel verkeerd kunnen uitpakken maar ik hoop dat ik ooit nog de kans krijg om deze band live te zien en mee te springen op hun “Jump up”. Helaas is er geen goede live video, dus u moet het doen met de muziek alleen:
Alfabetten (6)
Published: 2021-02-09 10:10:50
