Soundtrack of my life
.
Because of a copyright dilemma there is no longer any music on this site. As soon as this is sorted out, this blog will have a soundtrack again.
Eppo Doeve
Published: 2018-10-19 10:09:08
Eppo Doeve tekende ook voor de Katholieke Illustratie. Ik heb deze tekeningen uit de jaargangen 1950/1951 geknipt:
Ik weet niet zeker of het wel echt werk van Eppo Doeve is. Er staat geen handtekening bij. En het herkennen van tekenaars is niet mijn specialiteit. Het gaat mij er ook vooralom dat het fraaie tekeningen zijn.
Hans Ducro
Published: 2018-10-18 10:09:58
Een van de illusratoren, van wie ik tekeningen uit de Katholieke Illustraties knipte, is Hans Ducro. Af en toe doet zijn werk me denken aan dat van Eppo Doeve. Hij experimenteerde met diverse stijlen en ik vind het vaak mooi. Hier zijn wat van die tekeningen:
Bierkieker
Published: 2018-10-17 09:04:35
Bert Meppelink gaf me twee jaargangen gebundelde Katholieke Illustraties uit 1950 en 1951. Hij wilde me graag twintig jaargangen geven, maar dat leek me geen goed idee. Ik heb geen ruimte om ze te bewaren, ik lees en verknip ze meteen. En dat is leuk werk, maar het kost toch een avond en ik heb ook geen onbeperkte tijd, helaas.
Uit de twee jaargangen heb ik een handvol goede artikelen geknipt, vijfenzeventig advertenties, wat strips en een heleboel illustraties. De advertenties zijn om meerdere redenen interssant. Ze laten bijvoorbeeld zien hoe de wereld sindsdien is veranderd. De grote bierfabrikanten werkten toen nog samen om Nederland aan het bier te krijgen. Dat leverde een reeks advertenties op die “De Bierkieker” heette. Wie goed kijkt herkent aardig wat bekende Nederlanders die zich voordoen als gewone mensen.
Ik heb deze advertenties gefotografeerd met een nieuwe app op mijn iPhone, “Scannable”. Die app is een geweldig ding. Hij maakt heel snel behoorlijk goede scans, ook in kleur, en als de hoek niet helemaal goed is, trekt hij het document automatisch recht en snijdt het bij. Je kunt de scans achteraf ook nog een beetje bewerken. Ik ben vergeten wat de app heeft gekost, maar volgens mij niet meer dan twee euro.
Restless
Published: 2018-10-16 18:34:17
Ergens begin jaren tachtig kreeg ik een cassettebandje van Mikkel van der Meulen met daarop de eerste elpee van Restless, “Why don’t you just rock?”. Dat was een ear-opener van ongekende orde. Ik heb de elpee metten gekocht, en ook alle platen die volgden. Tot het inzakte tot een soort ge-oliede routine waar ik niet van houd. Zo klonken ze in de jaren tachtig:
Maar af en toe kijk ik op YouTube wat de band tegenwoordig doet, en tot mijn verrassing is de band in een nieuwe bezetting, met alleen zanger /gitarist Mark Harman nog uit het originele trio, gewoon weer heel goed.
Ik heb Restless maar een keer gezien, midden jaren tachtig, in Eindhoven, op een rockabilly festival. Ik vond ze toen nogal arrogant, maar wel vreselijk goed. Dat arrogante lijkt er tegenwoordig vanaf. Ik werd behoorlijk blij van bovenstaande video. Hopelijk spelen ze ooit nog eenkeer op fietsafstand van mijn woning, dan ga ik er zeker heen. Ik zag dat ze eerder dit jaar in Rozendaal hebben gespeeld. Daar waren ze ook in vorm, terwijl de ambiance niet bepaald geweldig leek. Misschien een idee voor Pacific Parc om Restless een keer te laten spelen?
Nespresso
Published: 2018-10-16 17:17:55
Hier zijn weer wat Nespresso-doosjes in de aanloop naar de 1001.
De foto’s laten de tekeningen niet goed zien, maar op de expo kunt ze allemaal van dichtbij bewonderen.
S.O.C.
Published: 2018-10-16 16:06:21
Via Bert Busse kwam ik in het bezit van de elpee van S.O.C. “Licenced to spill”. Dat is sample-muziek waar ik een paar jaar terug heel veel naar luisterde, maar die tegenwoordig wat op de achtergrond is beland. Maar die elpee is een killer. En vandaag kreeg ik een mailtje meet een link naar een video die bij een van de nummers is gemaakt:
Ik zag dat de video zeven views had toen ik hem zag. Dat zijn er naar mijn idee een paar duizend te weinig.
Nespresso
Published: 2018-10-15 21:52:19
Af en toe heb ik een aanval van anti-crativiteit. De neiging om mezelf te herhalen is iets waar ik mee zalmoeten leren leven. Ik heb al jaren geen echt goed nieuw idee gehad. Ik heb daar al te vaak over geschreven, dus DAT ga ik niet herhalen.
Af en toe heb ik geen zin om mezelf te herhalen end an probeer ik gewoon iets heel leijks te maken. En daar dan toch weer iets moois van proberen te maken, als u dit warrige verhaal kunt volgen.
Alfabetten tekenen
Published: 2018-10-10 20:56:15
Op de lagere school waar onze kinderen ooit hebben gezeten mocht ik gastlessen geven. Gisteren aan drie groepen 5, vandaag aan twee groepen 6. Ik heb de kinderen letters laten tekenen, zodat ze zonder het wisten samen een alfabet maakten. Het was feest! Vooral voor mij, om te zien hoe graag kinderen tekenen, hoe ze in korte tijd zoveel van zichzelf bloot geven, en om omringd te zijn met al die energie en enthousiasme.
Ik heb maar een paar foto’s gemaakt, dat schoot er bij in. Bovendien mag je tegenwoordig geen kinderen meer fotograferen op scholen. Maar dit lag er op de grond na afloop van zo’n les:
In elke klas zitten altijd wel een paar kinderen die er uit springen. Omdat ze zo ongelooflijk lief zijn, omdat ze zo ongelooflijk slecht luisteren, of omdat ze goed kunnen tekenen.
Voor mij is dit eenmalig. Maar in elke klas staat een docent die elke dag 25 kinderen les en liefde geeft. Dat besef is nauwelijks te bevatten. Docenten verdienen medailles. En vooral meer geld en waardering.
Stropdassen
Published: 2018-10-08 16:04:35
Vandaag heb ik in een lingeriewinkel dertig schilderijlijstjes in paskamers opgehangen.
Aan de achterkant van de de lijstjes zaten steunen, zodat je ze ook ergens kunt neerzetten in plaats van ophangen. Die steuntjes heb ik eraf gesloopt. Toen ik ze thuis wilde weggooien, zag ik dat ze de vorm hadden van stropdassen, en kreeg ik zin om er eentje te betekenen. Het ophangen ging sneller dan ik had verwacht, dus ik had een uur vrij. Ik had ook nog een doosje stiften van de Blokker waar ik verder niks mee kan. Het voelde alsof dit allemaal geen toeval was.
Hm, wat te doen met die andere vierentwintig stukjes hardboard?
Slapback Johnny
Published: 2018-10-07 15:01:57
Afgelopen vrijdag zag ik het rockabilly trio Slapback Johnny in De Nieuwe Anita, op een Ammsterdam Beat Club feest. Ik heb de band al vaker gezien en het was altijd goed, maar dit was beter. En ze hebben eindelijk de lang aangekondigde ceedee uit, dit net zo beter klinkt als ze live klinken. Dus ik dacht: laat er een beetje reclame voor maken. Nou is dat op dit blog ongeveer het digitale equivalent van uit het raam schreeuwen. Sinds dit blog niet meer automatisch op FaceBook wordt geplaatst is het aantal lezers gedecimeerd en het waren er natuurlijk al niet veel om te beginnen. Maar voor wat het waard is: de ceedee van Slapback Johnny kost een tientje en daarvoor krijgt dertien eigen nummers die zich kunnen meten met het beste wat er op dit moment in dit genre wordt gemaakt. Mocht u helemaal geen idee hebben wat ik bedoel, denk dan aan de Stray Cats zonder ballads, met humor, en met de energie van een kleuterklas na een bezoek aan een snoepwinkel. Ik denk dat Slapback Johnny een van mijn lievelings bands is. De ceedee zit al drie dagen in mijn speler en ik denk dat ie daar nog wel even blijft.
Voordat de ceedee uitkwam was er al tijdje een ceedeesingel met oa het nummer “Hit me up”, dat ik regelmatig draai in het 40up-radioprogramma dat ik met Vic van de Reijt maak. Ik dacht dat dit de hit was, maar op de ceedee staat een handvol nummers die eigenlijk nog beter zijn. Maar goed, van “Hit me up” is een video:
Brood en spelen
Published: 2018-10-07 14:39:49
De fenomenale biografieen die Bart Chabot over Herman Brood schreef behoren tot mijn favoriete literatuur.
Ik zit nu weer diep het boek “Brood en spelen” en dat brengt lawines aan gedachtes in mijn hoofd op gang. In plaats van u daarmee lastig te vallen is hier een hoofdstuk uit het boek:
Nespresso
Published: 2018-10-06 21:46:09
Ik probeer er een beetje vaart achter te zetten, want anders wordt het volgend jaar dat die 1001 Nespresso verpakkingen klaar zijn. Veel nieuws komt er niet uit mijn pen,maar het plezier is nog steeds zo groot dat ik me moeilijk kan voorstellen dat ik hier echt mee ga stoppen als ik er 1001 heb gemaakt.
Lijntrekkers Roadshow
Published: 2018-10-01 10:39:21
Zaterdagochtend om even voor acht haalde Ger van Wulften Fred de Heij en mij op bij het Centraal Station. Het stripfestival Breda begon om tien uur en het is prettig om ruim op tijd te zijn. Terwijl ik op Ger en Fred wachtte in het CS kreeg ik een telefoontje van Gabi: er was een emmer met tien liter verf uit de kast gevallen en leeggelopen over de kratten met mijn gereedschap. Ze wilde weten wat ze het beste kon doen om de schade te beperken. Het beste dat je kunt doen is de deur dicht doen en ergens anders gaan wonen, maar een alternatief is alle spullen weghalen, apart op doeken leggen, de belangrijkste dingen schoonmaken en de rest op te laten drogen. Dat heeft Gabi gedaan. Toen ik zondag thuis kwam viel de schade me nog mee: op de vloer lag een plak verf, mijn gereedchap is witter dan ik gewend ben, de stofzuiger, de strijkplank en een paar andere dingen zijn vanaf nu kunstwerken, maar het had erger gekund.
Gelukkig was het weekeinde in Breda te druk om aan de verf te denken. Het liep anders dan ik had gedacht. Ik had op meer volwassenen gerekend, maar het bleek dat die veel moeite hebben om te tekenen in het openbaar. Als ik tijd had kon ik mensen vaak wel overhalen om mee te doen, maar er waren soms zoveel kinderen die graag wilden meetekenen dat ik geen tijd had om volwassen over te halen.
Als er mensen kwamen met mappen om hun werk te laten beoordelen ging dat voor, maar de rest van de dag deed ik tekenspelletjes. De professionele tekenaars deden mee en dat tilde alles naar een niveau dat voor iedereen inspirerend was.
Soms zat de tafel vol met mensen die gewoon zomaar zaten te tekenen, al dan niet met de aanwezige tekenaars. Er was een jongen van een jaar of twaalf die met Fred de Heij tekende. Ze spraken af allebei een tekening te maken van “iemand die wordt aangevallen door wezens”. De jongen maakte een prachtige tekening. Ik zag hem af en toe kijken naar wat Fred tekende maar hij liet zich niet uit het veld slaan. Tekenen is geen wedstrijd maar als je met Fred tekent is dat toch altijd wel een kleine aanslag op je zelfvertrouwen. Fred maakte (uit de losse hand) deze tekening:
Helaas was de jongen verdwenen toen ik even niet oplette en heeft hij zijn tekening meegenomen. Dat was een zeer behoorlijke tekening en een van de dingen waar het evenement om te doen was. Maar helaas, ik kan u het niet laten zien. Ik kan u wel de verfvlek laten zien die zondagavond bij thuiskomst op me wachtte:
(Toch) (weer geen) vaantjes
Published: 2018-10-01 10:11:32
Vrijdag hebben Ger en ik de stand op het Stripfestival Breda ingericht:
Dit evenement was een reclame voor tekencursussen die we in 2019 gaan geven maar het was ook gewoon een feestje. Andere mensen gaan naar een voetbalwedstrijd van het Nederlands elftal of een concert van de toppers, maar ik vind dit een beter besteding van mijn tijd en geld.
Strips zijn ongelooflijk belangrijk voor mij geweest. Als puber had ik geen idee van wat ik met de rest van mijn leven moest doen en het lezen en teken van strips heeft me door vele slechte dagen getrokken. Ik houd nog steeds van strips maar ik heb ze niet meer nodig: ik heb inmiddels een goed leven. En een van de leukste aspecten van mijn huidige leven is dat ik de mogelijkheden heb om dingen te doen puur voor mijn plezier. Andere mensen enthousiast maken voor tekenen is een van die dingen. En stripfestivals zijn een goede plek om dat in de praktijk te brengen. Dat is het idee achter de Lijntrekkers Roadshow.
Het inrichten van de stand ging soepel. Ger doet dit al veertig jaar en dus waren we om vier uur al weer thuis. Ik zag de mislukte vaantjes op mijn bureau liggen en dacht: als ik NU begin kan ik nog net nieuwe vaantjes laten maken bij de copyrette. En dat leverde zestig van deze vaantjes op:
Wel jammer dat ik vergeten ben om ze uit te delen aan de deelnemers van de Roadshow.
(Geen) vaantjes
Published: 2018-09-26 21:08:24
Ger van Wulften bedacht een week of wat geleden dat het leuk zou zijn om de deelnemers aan de Lijntrekkers Roadshow een ouderwets vaantje te geven. Ik kreeg mijn laatste vaantje ruim dertig jaar geleden en vroeg me af of ze tegenwoordig nog wel gemaakt worden. Ja, dat worden ze. Maar het was allemaal iets te prijzig voor dit evenement.
Maar ik had van de week een avond niks zinnigs te doen en heb toen toch een vaantje getekend. Ik had nog wat luxe papier dat veel lijkt op het materiaal waar die ouderwetse vaantjes van gemaakt worden en tadaaa:
Ik zat vandaag de vaantjes uit te knippen en was blij dat ik toch iets had gemaakt, ook al is het nep. Zelf houd ik van nep-dingen, ik vind ze vaak leuker dan de echte dingen. Maar toen zag ik dat ik de verkeerde data had gebruikt: het Stripfestival Breda is op de 29e en 30e! Vervolgens begonnen vrouw en dochter me uit te leggen dat dit hele lelijke vaantjes zijn en dat vaantjes sowieso oubollig zijn en niets iets dat je geeft aan mensen die de moeite nemen om mee te doen aan dat programma dat Ger en ik in elkaar hebben gedraaid.
Dus: geen vaantjes.