Soundtrack of my life

.
Because of a copyright dilemma there is no longer any music on this site. As soon as this is sorted out, this blog will have a soundtrack again.

Subscribe to feed

Vlekkenwerk

Published: 2019-04-18 19:59:52

Vanm Ton de Ruijter kreeg ik weer een paarvellen waarop hij zijn penselen schoonveegt. Zoals deze:

Zoals u inmiddels wel weet, maak ik een soort steden van deze vlekken van Ton. Vanochtend had ik een uurtje extra de tijd. Onze zoon me om acht uur zou komen ophalen maar zich had verslapen. Dus kwam ik tot hier:

Toen ik vanmiddag thuiskwam heb ik in de tuin de tekening afgemaakt:

Dit is een buitengewoon plezierig werkje. En ik heb nog een paar vellen.

permalink - 0 comments

Alfabetten

Published: 2019-04-16 20:12:29

De twee alfabetten die ik eergisteren liet zien heb ik uitgewerkt:

Ik zei dat ik de letters van de Openbare Lagere Schhool in de Bellamystraat erg lelijk vond, maar eenmaal uitgewerkt vind ik het best meevallen.
Verder heb ik nog een ander alfabet gemaakt:

Morgen is de lezing bij Letterspace. Ik ben nog niet nerveus, maar ik twijfel wel of het wel een interessant verhaal wordt. Ik ben bang voor en “Oom Wim vertelt” effect. Dat ga ik uiteraard proberen te voorkomen. Wordt vervolgd!

permalink - 0 comments

Letterspace

Published: 2019-04-14 18:12:31

Aanstaande woensdagavond mag ik een lezing geven over letters bij Letterspace, Zeeburgerdijk 15, 1019 AB Amsterdam. Ik ga het onder andere hebben over de alfabetten die ik teken. En ik ga vertellen hoe ik het doe. Zoals met het alfabet waar ik momenteel bezig mee ben. Ik zag dat op het dak van de Desmet Studio’s nog steeds het oude bord ligt:

Ik heb geen idee of de gebruikte letter een font is, ik vind het ook niet meteen een heel fraaie letter, maar je moet roeien met de riemen die je hebt, dus ik heb op basis van de letters die op het bord staan een compleet alfabet gereconstrueerd:

Ik heb het nog niet af. Maar tijdens de lezing laat ik uiteraard de uitgewekte versie zien.

Vorige week fotografeerde ik ook deze geveltegellettering in de Bellamystraat:

Dit is zeker geen font, maar het is wel een hele lelijke letter. Dat is uiteraard geen reden om er geen alfabet van te maken. En ook geen reden om er geen extra aandacht aan te besteden:

Zoals u ziet heb ik hier en daar een beetje gesmokkeld. Dat doe ik liever niet, maar in dit geval vond ik het nodig omdat ik zeker weet dat de maker van de originele letters niet met opzet lelijke letters maakte. Ik heb ook de P veranderd. Dat is heiligschennis, maar ook dat moet af en toe.

permalink - 0 comments

Nespresso

Published: 2019-04-12 19:52:04

permalink - 0 comments

Tekening

Published: 2019-04-12 11:00:09

Tijdens het luisteren naar muziek voor een aantal projecten waar ik mee bezig ben maakte ik een tekening/collage van dingen die op mijn bureau lagen. Heerlijk werk!

permalink - 0 comments

The Daltons

Published: 2019-04-11 14:30:04

Onlangs kreeg ik deze mail van Thom Roep:

“Ik wil je even vertellen dat ik genoot van je rubriekje in Stripnieuws. Je beschrijft een fenomeen dat bijna niemand kent of zich herinnert. Ik heb hier in kennissenkring zo vaak iets over verteld, maar nooit had iemand dit ooit gezien en sommigen konden het zich niet eens voorstellen.

Mijn vader was in 1947, vijf jaar voor mijn geboorte (1952), varende op een schip van de KNSM, om de verplichte militaire dienstplicht te ontlopen. In New Orleans bestond de mogelijkheid tot het opnemen van een 45-toeren plaatje al. (Ander kunststof, iets dunner dan de plastic exemplaren die wij later leerden kennen. Wel hetzelfde formaat) Aan de envelop, waarin keurig twee extra stukken karton gingen te zien, was er een extra service, namelijk de verzending. Mijn vader sprak een boodschap in voor zijn moeder (mijn latere oma dus), maar niemand had in haar omgeving een zogenaamde pick-up. Toen ik 12 jaar was vond ik dit plaatje.

Helaas bezat ik ook geen pick-up, maar ik bedacht (HELAAS) wat slims. We hadden een zware His Masters Voice 78 toeren grammofoon op zolder. Als ik nu met de hand de schijf langzaam zou draaien kon ik het plaatje horen. Je voelt hem al aankomen… de loodzware arm met scherpe naald er op en behalve het zinnetje: Doe de groeten aan Opoe… ging de rest verloren. Letterlijk zelfs, want het materiaal was niet bestand tegen zoveel naalddruk en armgewicht.

Twee jaar later (1966) had ik meer belangstelling voor ons zogenaamde bandje dan voor de dagelijkse lessen op school. The Daltons… Geformeerd door jongens die ik niet uitzocht op muzikale kwaliteiten, maar op lengte, want toen was Lucky Luke al heilig in mijn ogen.

We oefenden na schooltijd (drie van de vier bleven dat leerjaar zitten!) Drie gitaren (gewone, geen elektrische) en een soort Afrikaanse trommel in plaats van een heus drumstel. Wel eigen composities… ja ja! Ik heb volgens mij de met vulpen geschreven teksten tijdens de les op het lyceum nog ergens…)
Ja en toen ontdekte ik in de Kinkerstraat te Amsterdam (naast V&D) een ingang naar een ruimte waar men pasfoto’s èn een plaatje kon maken. Op een zaterdagmiddag op de fiets er heen. Je had in die tijd nog op zaterdag school tot circa 12 uur. (pas in leerjaar 1967-1968 afgeschaft) Drie man, nummer vier moest naar de Zeeverkenners, twee gitaren en het trommeltje. Een bandrecorder hadden we niet. Cassetterecorders bestonden nog net niet, dus het werd een live opname. Helaas was het opnamehok even klein als de pasfotoautomaat. Nog kleiner dan een telefooncel zowat. De zanger - ik dus - ging er gebukt in met de trom tussen de benen. Bandlid Fred wijdbeens met zijn gitaar kruislings op mijn rug. Gijs, de andere gitarist zo dicht mogelijk bij in de deuropening. Een gulden in de gleuf en daar gingen we.
‘With you smile- I see- Anything-

Of love- In your eyes - so blue- I love you - come back.

So I feel your lips again and burn my hearth again in fire-

Than I can say you’re my wife and I’m your man forever now…

Na 53 jaar ken ik het nog uit mijn hoofd. En daarna nog een keer! Hetzelfde ritueel, want Fred wilde natuurlijk ook een singletje, maar Gijs was blut dus die hoefde niet.

Thuis gekomen… wat een teleurstelling! Waarschijnlijk had ik gebukt gestaan met mijn kont tegen de gaatjes die de microfoon vormden. Van mijn stoere zang waren een paar neusklanken hoorbaar, maar de trommel deed het goed. Maar verder alsof er krakende vrachtauto’s langsreden en zoals Fred het formuleerde: Alsof het schijthuis borrelde. Jammer, maar helaas. Maar TOCH heb ik dus ooit een grammofoonplaat gemaakt en daar ben ik nog af en toe opschepperig over.
Hoesje gemaakt met Photoshop:

permalink - 1 comment

Exploitatie compilatie

Published: 2019-04-10 11:55:56

Het moest er een keer van komen en om allerlei redenen die er verder niet toe doen, heb ik de afgelopen weken al mijn goedkope platenlabelplaten beluisterd en een selectie van 31 liedjes gedigitaliseerd:

Minstens de helft van de liedjes die ik selecteerde komen van Europa elpees. Daar heb ik al vaak genoeg over geschreven dus dat ga ik niet herhalen.
Het maken van deze compilatie was een paar dagen werk, en ik besefte maar al te goed dat dit verspilde tijd is. Geen hond gaat voor haar of zijn plezier naar deze ceedee luisteren. Ik heb het niet gecheckt, maar dit soort muziek staat niet eens op YouTube.
Twee dagen nadat ik dit project had afgerond loop ik met Gabi over de Dappermarkt en zij wijst me op een doos die ergens op een stand met speelgoed staat. Vooraan in de doos staat een Europa elpee die ik nog nooit gezien heb:

Ik was zo verbaasd over deze onverwachte vondst dat ik niet heb gecontroleerd of de elpee wel in de hoes zat. Nee, dus. Er zat een kerstelpee in de hoes. Dus ik kan u niet vertellen hoe The Animated Egg klinkt. Ik heb wel zo’n vermoeden, op basis van de halve meter soortgelijk vinyl dat ik wel heb mogen beluisteren.

permalink - 0 comments