Showcase

3.MP3

Thursday, 30 November 2006

De ervaring leert dat de toekomst zich slecht laat voorspellen. Wie oude science fiction films bekijkt, ziet dat de meest essentiële technologische elementen van de huidige samenleving ontbreken in onze toekomstfantasieën uit het verleden. Het Internet, i-pods, en mp3-tjes, om maar eens wat te noemen, zult u tevergeefs zoeken in oude science fiction-films. De toekomst is nooit een extrapolatie van het verleden. De huidige discussies over copyright gaan op z´n best over de huidige technologie (maar helaas vaak over ontwikkelingen die allang op hun retour zijn of zelfs al achterhaald door de praktijk), maar als er één ding zeker is dan is het dat MP3, Internet en de huidige peer-to-peer software eerder het begin van een ontwikkeling zijn dan het eind ervan.
Ik denk dat het begrip MP3 over niet al te lange tijd bijgezet kan worden in het Dode Media Museum, bij de draadrecorders en de wasrollen. Maar wat er ook voor in de plaats komt, het nieuwe middel om muziek hoorbaar te maken zal meer mogelijkheden hebben dan het huidige MP3-tje. En het lijkt me het beste om van deze mogelijkheden gebruik te maken, in plaats van je er tegen te verzetten.
De voornaamste reden van het succes van MP3 is natuurlijk dat er met weinig bits een redelijke kopie van een muziekstuk kan worden gemaakt, waardoor het sneller over het Internet kan worden verzonden. MP3 is één van de oorzaken van de wildgroei aan kopieën, waarvoor door de gebruikers geen cent wordt betaald. MP3-bestandjes zijn echter meer dan geluid alleen: aan elk MP3-tje zit een digitaal archiefkaartje, waarop de titel van het nummer, de naam van de uitvoerenden wordt vermeldt en eventueel de ook componisten, de titel van de LP/CD en het jaar waarin het werd gemaakt.
Het hele idee van copyright is oorspronkelijk bedoeld om de artiesten te beschermen. Dat is helaas in de praktijk niet altijd waarvoor de copyrightwetten en -regels voor worden gebruikt. Dat is echter een ander verhaal, waar ik een andere keer graag op terug wil komen. Eén manier om te zorgen dat de artiest geld krijgt voor de MP3-tjes die nu gratis worden gekopieerd, is door aan de informatie die aan een MP3-tje hangt ook het gironummer van de artiest toe te voegen. Niet alleen krijgt elke persoon die op deze manier naar muziek luistert hierdoor de kans om z´n waardering uit te drukken in geld, dat rechtstreeks terechtkomt bij degene die er recht op heeft, het is ook een extra manier om mensen erop te attenderen dat zij de artistieke eigendommen van iemand anders gebruiken. Het blijft natuurlijk de vraag hoeveel mensen van zo´n mogelijkheid gebruik zullen maken, en bovendien moet er een manier worden bedacht om eenvoudig hele kleine bedragen over te maken. Maar ik heb een hoge dunk van de goede wil van mensen en ik zou graag eens willen zien hoeveel mensen van zo´n mogelijkheid gebruiken zouden maken.
Veel van de dingen die op dit moment in de discussie over copyright worden gezegd, dragen naar mijn idee niet bij aan een oplossing en maken de zaak alleen maar erger. Ik heb meerdere artikelen gelezen waarin het benutten van de huidige techniek als misdadig wordt bestempeld en dat werkt zelfs bij mij averechts. Als je wilt dat mensen zich ergens bewust van worden, moet je ze aanspreken op hun beste kant, niet op hun slechtste.
Het toevoegen van het bankrekeningnummer van een artiest aan een audiobestand is natuurlijk een slecht idee; ik gebruikte het als tot de verbeelding sprekend voorbeeld. In de praktijk zal dit niet werken omdat individuen verhuizen, van naam veranderen en dood gaan. Het is misschien verstandiger om het geld te laten storten op de bankrekening van een organisatie die de belangen van muzikanten behartigt. Die schijnen te bestaan!