4. Januari 2004

Friday, 29 December 2006

Nog niet compleet. de rest volgt spoedig!

Cinema: The Pig Girl

Dankzij Marcel Ruijters ben ik op de hoogte van dingen die op deze planeet gebeuren waarvan veel mensen waarschijnlijk weinig of niets weten. Zo kreeg ik onlangs een exmplaar van een volledig met de hand geschreven fanzine dat Cinema Sewer heet.
Het 13e nummer, 44 pagina’s bomvol tekst en illustaties van de hand van ene Robin Bougie uit Canada. Het terrein dat Robin Bougie in zijn fanzine in kaart brengt is voor mij geheel terra incognita. Niet dat ik niet van sex houd, maar om nou de hele dag te kijken naar video’s waarop andere mensen het doen, heeft mij nooit echt kunnen bekoren. Het soort sex waar in Cinema Sewer over geschreven wordt is bovendien voor mij een behoorlijk ver van mijn bed show. Zo las ik een interview met een dame die in haar verleden faam heeft verworven door zich in ruim 40 low buget 8mm-films te laten nemen door allerlei soorten dieren. Ze heet Bodil Joensen en heeft als bijnaam “the pig girl”. Uit wat ik las, begrijp ik dat ze aan lager wal is geraakt, en Robin maakt zich daar zorgen over omdat hij een fan van haar is.
Ik raakte al lezend gefascineerd door de vakkennis die deze dame op haar gebied etaleert. Er komt bij voorbeeld heel wat meer kijken dan ik dacht bij het je laten neuken door een volwassen varken of zelfs een stier ( 800 kilo!). Bodil schijnt een heel bijzondere relatie te hebben gehad met haar hond Lassie, die ze in het interview ” Denmark’s best lover” noemt. De hond treedt op in twee van haar films en volgens Bodil heeft Lassie zeker 25 verschillende vrouwen geneukt. “I’m not even sure if he has screwed another dog!”
Wie meer behoefte heeft aan meer van dit soort wetenswaardigheden: Cinema Sewer, Robin Bougie; #320-440 E.5th Ave. Vancouver B.C. V5T-1N5.Canada of http://geocities.com/robin-bougie/

Merkwaardig drukwerk: De Rode Duivel

In mijn postbus vind ik regelmatig zines van Fake Booy. Hij is niet erg happig op publiciteit ( in geen van zijn uitgaves valt zijn naam of adres te vinden ), maar ik vind dat zijn werk een groter publiek verdient dan de handvol gelukkigen die tot nu toe op zijn mailingslijst staan.
Wat Fake doet,is even simpel als briljant. Hij speurt alle mogelijke bronnen af op zoek naar afbeeldingen van de thema’s die hem bezig houden en als hij voldoende materiaal heeft, plakt hij alles op een prachtige manier bij elkaar en legt het resultaat onder de kopieermachine. Er moeten inmiddels tientallen uitgaves zijn verschenen, maar van wat ik heb gezien is “De Rode Duivel” het interessantst. In de twee afleveringen die ik bezit, staan meer dan honderd illustraties uit alle tijden en plaatsen van duivels. Voor een deel in full color, waardoor de kleinschaligheid van dit monnikenwerk een extra dimensie krijgt.
Het besef dat iemand zoveel moeite doet voor een publiek dat makkelijk samen in één telefooncel past, geeft het lezen van deze zines een extra dimensie die ik graag met u zou willen delen. De vraag is: hoe? Om mijn plaats op Fake’s mailinglijst niet in gevaar te brengen, houd ik zijn adres geheim. Maar ik beloof u dat ik alle aan hem geadresseerde post ongelezen aan hem zal doorspelen.