Showcase

Water (1)

Friday, 11 June 2021

Omdat ik het wachtwoord kwijt ben van de site waar ik de afbeeldingen voor dit blog naar upload, kan ik even geen dingen laten zien. Het zal vast snel worden opgelost, maar ik gebruik de gelegenheid om te schrijven over zaken die geen plaatjes nodig hebben.
Het afgelopen jaar heb ik veel gelezen en brieven geschreven over DNA. Toen ik studeerde werd me geleerd hoe DNA werkt, en dat vond ik destijds al geen sterk verhaal. Maar dat was eind jaren zeventig, begin jaren tachtig, en sindsdien is er veel informatie bijgekomen. Het genoom is inmiddels in kaart gebracht en er is een compleet nieuwe tak van wetenschap bijgekomen: epigenetica.
Thomas Cowan formuleerde enkele van de belangrijke vragen. Het DNA zit in de celkern. DNA is een complex molecuul dat beschermd moet worden tegen alles dat het kan beschadigen. Een kleine verandering van de zuurgraad of de elektrische lading is voldoende om het DNA te beschadigen. De celkernwand laat dus niets binnen. De vraag is hoe er dan wel iets naar buiten kan.
Volgens de gangbare theorie wordt het DNA in de celkern gelezen en overgeschreven als RNA. Dat RNA codeert voor een eiwit. Maar om dit eiwit te fabriceren moet het RNA uit de celkern, want de eiwit-productie vindt plaats in het cellichaam. Als u de moleculen die buiten de celkern dienen te worden gehouden voorstelt als vliegen dan is het RNA dat naar buiten moet zo groot als een tractor. Dat kan dus niet. Je kunt geen tractor door een opening rijden zonder dat er vliegen naar binnen komen. Bovendien is het allemaal theorie: er zijn geen filmopnames van hoe RNA in de celkern wordt gemaakt en door de celkernwand gaat.
Thomas Cowan oppert de theorie dat het allemaal om water draait. Water heeft een groot aantal zeer wonderlijke eigenschappen. Daar kom ik later een keer uitgebreid op terug. Maar een van die eigenschappen is dat het structuur kan aannemen. Dat is andere manier om te zeggen dat water een geheugen heeft. Dus misschien is het water dat het DNA leest en dat deze informatie doorgeeft aan het cellichaam en daar zorgt dat het eiwit wordt gemaakt. Ik stel me daarbij voor dat water als een mal fungeert.
Ook dit is slechts een theorie, en bovendien slechts een beschrijving, geen verklaring.
Overt het feit dat veel wetenschappelijke “verklaringen” in feite slechts beschrijvingen zijn las ik onlangs een metafoor. In “De tijdmachine” vraagt iemand hoe de tijdmachine nou precies werkt. H. G. Wells laat zijn hoofdpersoon zeggen: “ Als je de hendel naar voren doet reis je naar de toekomst, en als je de hendel naar achter trekt, ga je naar het verleden!”

Comments: