Nespresso (6)

Friday, 12 June 2020

De afgelopen dagen heb ik een paar keer in een cafe gezeten. Daar had ik me lang op verheugd maar ik had er weinig plezier aan. Ten eerste moest er gereserveerd worden; dus je kan maar een bepaalde tijd blijven zitten, daarna moet je weg. Maar ik moest ook eerst wat vragen beantwoorden voordat ik naar binnen mocht. Belachelijke vragen en bovendien beledigend. Ik snap dat je als horeca-ondernemer wanhopig bent en aan al dit soort flauwekul maatregelen wilt voldoen om je zaak te kunnen redden. Maar het is waanzin en mensonterend. Want er is geen enkele reden voor deze maatregelen. Er is geen pandemie, geen levensgevaar en er is nul onderzoek gedaan naar de werking van anderhalve meter afstand. Inmiddels zijn er meerdere initiatieven ontstaan om deze misstand aan te kaarten. Om te beginnen: we leven in een noodtoestand, onze rechten zijn aangetast, onze mogelijkheden worden onrechtmatig beperkt, we worden behandeld als slaven, enzovoort. Ik red me wel, maar om voor mij volstrekt onbegrijpeijke redenen gebeurt dit wereldwijd. Landen met miljoenen inwoners zitten al weken in een lockdown terwijl er amper een dode is gevallen. In Duitsland is er de actiegroep “Artze fur Aufklarung” die probeert een einde te maken aan deze waanzin. Een van hun beweegredenen is dat ze tienduizenden onnodige doden verwachten als gevolg van de maatregelen. Onbehandelde ziektes, ongediagnosticeerde ziektes, zelfmoorden, huiselijk geweld, mentale problemen. En dan moet de economische schade nog in kaart worden gebracht.
Ik ben hier zeer gefrustreerd over. Ik schaam me dat ik deel uit maak van een mensheid die dit allemaal laat gebeuren. Maar ik heb geen idee wat ik kan doen. Ja, thuis zitten, boze brieven schrijven en Nespresso-verpakkingen voltekenen.

Comments:

Name*

E-mail address*

Remember me.(Requires cookies)

Spam trap

Comment (max 1024 characters)*

Notify me via e-mail of new comments to this entry.

Submit