Showcase

Muziek

Monday, 21 October 2019

Ik schrijf op dit blog weinig meer over muziek. Dat geeft een vals beeld van mijn leven want muziek is toch nog steeds de kern van mijn bestaan. Maar dit blog is natuurlijk sowieso niet een afspiegeling van mijn hele leven en er is geen gebrek aan muziek op het internet dus denk ik vaak dat het weinig zin heeft als ik daar mijn kiezelsteentjes aan zou bijdragen. Maar vandaag zat ik wat platen te digitaliseren voor het radioprogramma “Train to nowhere”, dat ik twee keer per week met Vic van de Reijt maak voor 40up-radio (hier kunt u de podcasts beluisteren) en toen bedacht ik ineens dat het eigenlijk onzin is wat ik denk. Er is weliswaar meer dan genoeg muziek te beluisteren maar dat wil niet zeggen dat er geen behoefte is aan informatie en tips. Ik luister vaak naar muziek op Spotify en dat is een ongelooflijk geschenk, maar het is ook een een uiterst slecht georganiseerd systeem. Voor iemnd als ik valt er nog een hoopte verbeteren aan de manier waarop muziek via een platform als Spotify wordt aangeboden. Maar daar wil ik nu niet over zeuren. En ook niet over de tientallen deejays die ik meemaak en die naar mijn idee niet de kennis en smaak hebben om te doen wat ze pretenderen te doen.
Ik beschouw mezelf als een liefhebber van muziek. Ik ben geen deejay en de radioprogramma’s die ik met Vic maak zijn minder goed dan ik zou willen. Het is heel moeilijk, radio maken. Ik zoek vante voren voldoende muziek uit om tijdens de opname te kunnen improviseren, maar het is altijd te weinig. Nog lastiger is wat ik zeg: ik probeer dat zorgvuldig en oprecht te doen, maar ik vlieg vaak uit de bocht. En dan is er nog de techniek, en Vic, die meer dan de helft van het programma bepaalt. Het zijn veel te veel ingrediënten om te kunnen controleren.
De voorbereidingen van het programma zijn me heel dierbaar. Ik heb een excuus om nog meer met muziek bezig te zijn dan ik sowieso al doe. En ik koop gerichter platen dan voorheen. Ik koop al jaren het liefst compilatie elpees met obscure singels; daarover een andere keer uitgebreid meer. Maar ik koop ook nog steeds behoorlijk wat curiosa. Deze drie elpees lagen toevallig bovenop de stapel:

De eerste elpee is een geweldige exploitatieplaat. Er staan wat covers op, maar ook een paar originele composities. Zoals deze:

Spike Marlin & The Thunders bestaan niet, durf ik met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te beweren. De liedjes op deze elpee zijn niet eens allemaal door dezelfde mensen opgenomen. Dit is een exploitatie elpee zoals ik ze het liefst hoor. Ik heb inmiddels een meter van dit soort platen maar kom zelden collega verzamelaars tegen. Wonderlijk!
De tweede elpee is een reclameplaat, uitgegeven door Schwartzkopf. Ik ben meer geïnteresseerd
in reclamesingeltjes, maar dit is toch wel weer een goeie plaat. Er staan een paar liedjes op die ik nooit eerder heb gehoord, zoals deze:

en een paar killers die ik niet zou verwachten op een reclameplaat, zoals deze alltime favoriet:

De derde elpee is er een van de Ierse zanger Frank Harte. Hij zingt liedjes over waargebeurde voorvallen, vaak zonder begeleiding. Het is niet mijn genre maar als ik me er in verdiep besef ik meteen weer waarom ik zo van muziek houd.

Hier is nog een laatste elpee van de stapel:

Het is een hele slechte plaat met flauwe carnavaleske liedjes met nog flauwere teksten. Maar zoals ons soort mensen weet moet je alle liedjes beluisteren voor je een oordeel velt over een elpee. In dit geval was de beloning een lied van Renata Romana, dat onder andere namen op verschillende platen blijkt te zijn verschenen:

Dat is behoorlijk expliciet, zeker in vergelijking met wat er verder op deze elpee staat. En in het huidige tijdperk is dit waarschijnlijk glad en dun ijs. Maar de Duitse cultuur is, net als alle andere culturen, een ingewikkelde schijnvertoning, een spiegelpaleis van hypocriete opvattingen. Ik ga er verder nu niet diep op in, maar u hoeft niet heel diep na te denken over wat er voor complexe psychologie er schuilgaat onder dit ogenschijnlijk grappige meezingertje, zoals dat gewoon op de Duitste televisie wordt uitgezonden:

Comments: