Schetsboek

Monday, 19 September 2022

Een jaar of vijfentwintig geleden drong het besef tot me door dat ik nooit de illustrator zou worden die ik tot dan toe hoopte ooit door een wonder wel te worden. In plaats van mezelf nog langer te kwellen met het proberen dingen te tekenen die ik niet kan en wil tekenen, ben ik gaan tekenen wat in me opkwam. Aanvankelijk ging dat vele kanten op, maar gaandeweg blijkt het zich te beperken tot een tamelijk afgebakend terrein. Enerzijds vind ik dat soms wel eens jammer, maar anderzijds ben ik ongelooflijk dankbaar dat ik altijd zin heb om te tekenen. ‘s Morgens voor ik ga werken, als ik ergens zit te wachten, als ik te moe ben om te lezen, tekenen lukt altijd. Dan maar telkens dezelfde tekening.