HeelAl
Friday, 20 April 2012
Ik lees graag science fiction. Maar het moet geen phantasy zijn, waarin Gnorks oorlog voeren met de Hiiundoo over de planeet Swelf. Arjen van Bochoven gaf me onlangs dit boek:
Prachtige omslag, en een erg origineel boek. Het is een verkapte psychologische ervaring van een man die een glimp opvangt van de ware aard van het Universum en er dan een science fiction roman overschrijft.
Ik houd ook van dit soort boeken:
Geen idee waar dit boek uit 1958precies over gaat. Er stan veel diagrammen en schema’s in, die de indruk wekken dat het wetenschappelijk is. Maar er staan ook een paar illustraties in die toch meer op science fiction lijken, tenzij de Russen in de jaren 50 een geheim space-programma hebben gehad:
En ook dit deel uit de Hoe en waarom-reeks is een welkome aanvulling op mijn Space-collectie, ook al zijn de meeste tekeningen in zwartwit:
Al deze ruimte-boeken vertellen een verhaal dat naar mijn idee op z’n best van twijfelachtige waarheid is. Om Terence McKenna nog maar eens te citeren: alle informatie die we hebben over het heelal buiten ons zonnestelsel is verkregen uit data die de energie heeft van de as van een sigaret die een paar centimeter valt.
Ik denk elke dag dat het allemaal heel goed totaal anders kan zijn dan dit soort boeken ons vertellen. Daar zou ik een boek over kunnen schrijven, maar dat ga ik niet doen omdat ik werkelijk wil weten wat de waarheid is en liever niemand wil opzadelen met mijn vage ideeën over het Heelal.