That's life
Friday, 16 November 2018
De afgelopen dagen waren voor een flink deel gevuld met zaken die ik graag had vermeden. En de komende tijd ziet er niet anders uit. Dat klinkt vaag, maar ik bedoel: het leven is geen aaneenschakeling van hoogtepunten, ook al wek ik in dit blog wel die indruk.
Vandaag hoorde ik dat iemand die me dierbaar is kanker heeft en niet lag meer te leven heeft. Ik merkte dat er iets brak, het was gewoon teveel nieuws dat ik niet kan verwerken. En gek genoeg, voelde het niet deprimerend, maar het tegendeel: ik loop al twee weken mezelf te zoeken maar dit bericht gaf me een energie die ik al een tijdje miste. Ik voel de neiging om me daar dan weer voor te schamen, maar zelfs die neiging is minimaal. Het leven is zo vreemd, ik ben alle hoop aan het verliezen dat ik er ooit iets van ga begrijpen, terwijl dat tot nu toe was wat me dreef. De rest van mijn leven zal ik mijn drive ergens anders vandaan moeten halen.
Ik ben niet depressief. Dat ben ik twee keer geweest en dus zou ik het herkennen als het zo was. Dit is een keerpunt in mijn leven, en ik heb e neiging om te denken dat het samenvalt met al het menselijk leven. Wat ons tot dit punt heeft gebracht, gaat ons niet verder brengen. Er moet iets radicaals veranderen.
Ik heb een vaag idee van wat er zou moeten veranderen: oprecht zijn, gul zijn, moedig zijn, dat soort dingen. Enerzijds schijt ik in mijn broek als ik bedenk dat ik dit in de praktijk moet gaan brengen, anderzijds wil ik niets liever.
De afgelopen dagen heb ik niets getekend. Dat is heel lang niet gebeurd. Vanavond heb ik een Nespresso-verpakking betekend. De tekst sluit aan bij dit verhaal, maar is wat zwak. Maar meer zit er vanavond niet in.
Het zal geen toeval zijn dat ik vanavond naar deze aflevering van de De Rogan Show zit te luisteren. Dit is alsof het leven een tong naar me uitsteekt. Als u het geduld niet hebt voor de hele show, kijk dan even bij 2:21.
Wat er allemaal in dit gesprek voorbij komt is fascinerend en voor een groot deel ver boven mijn begripsvermogen. Maar dit is het niveau waarop ik al mijn gesprekken zou willen voeren. Ik had vanochtend een gesprek dat een heel eind kwam en na afloop besefte ik dat ik dit niveau heel vaak niet haal. En dat voelde niet goed. Het voelde als een gemiste kans. De lat moet hoger.
Wordt vervolgd!