De Platenboef
Tuesday, 19 November 2019
Toen ik zondag in Rotterdam was voor Cross Comix had ik wat tijd over. Tot mijn verrassing was De Platenboef gewoon open op zondag. Ik heb daar alleen de uitverkoopbakken doorgeploegd: singels voor 1 euro, elpees voor 50 cent. Dit zijn een paar van de platen die ik kocht:
Ik koop zelden iets zonder een reden. Al deze platen passen in een project waar ik mee bezig ben. U heeft natuurlijk volkomen gelijk als u zegt dat ik gek ben om zoveel meer projecten te beginnen dan ik aan kan. Maar ik heb liever teveel te doen dan te weinig.
Zonder toelichting zult u waarschijnlijk niet begrijpen waarom ik bepaalde platen koop. Daarom zal ik een plaat toelichten:
Bill Haley maakte de plaat die als het startpunt van de commerciële rock’n’roll wordt beschouwd. Dat lied en de liedjes die hij in die beginperiode maakte vind ik geweldig. Maar daarna ging het al snel mis. Ik weet niets van Bill Haley en ben ook niet van plan om me er in te verdiepen. Maar ik luister naar zijn platen en wat ik hoor is dat hij zijn hits in elke land meerdere keren opnieuw heeft opgenomen. En het werd steeds minder goed. Nooit echt slecht, maar alles wat de originele hits zo goed maakte zat er al snel niet meer in. Ik hoor ook vaak geen van de originele Comets op de later opnames meespelen. Ik vermoed zelfs dat op sommige nummers die op Bill Haley elpees staan Bill Haley zelf niet meedoet. Zoals op het “Caravana Go Go” dat op de elpee staat die ik voor 50 cent bij De Platenboef kocht. Een fascinerend fenomeen, zo’n held die langzaam uit zijn eigen verhaal verdwijnt. Er zijn tientallen compilaties van Bill Haley te koop, maar ik zou daar graag eentje aan toe voegen, waarop deze vreemde verdwijntruc te beluisteren is.
Ik heb een compilatie gemaakt met 25 liedjes die voor mij het interessantst zijn:
Als u met een goed argument of ruilmateriaal komt, stuur ik u graag een ceedeetje op. Het klinkt net allemaal even geweldig, u bent gewaarschuwd.
Milan
2019-11-19 17:28:36
Platenboef in Rotterdam is een van m’n favoriete platenzaken. Vroeger zetten ze een grote “S“met merkstift over de cover als ie in de guldenbak zat, zo wisten ze zeker dat de plaat ze niet later weer aangeboden zou worden ha ha.