Help
Friday, 15 November 2019
Morgen mag ik een workshop geven in Donner ter gelegenheid van Cross Comix. Het is een vierluik, de andere deelnemers zijn Wilbert Plijnaar, Hanco Kolk en Marloes Dekkers. Ondanks de aanhoudende koorts heb ik hier veel zin. De vraag is waarom?
Ik sta graag op een podium om iets te vertellen. Dat is raar want ik ben over de gehele linie graag alleen. Maar ik hou van vertellen, inspireren, en ik vrees dat ik ook ijdel ben. Dat laatste zit in de weg, en ik heb meermalen op een podium gestaan in het besef dat mijn ijdelheid de presentatie verpestte. Wat ik wil is op een podium staan zonder aan mezelf te denken en helemaal op te gaan in wat er op het moment gebeurt. Het voelt alsof ik dan met succes een raket bestuur. Van te voren weet ik nooit wat het gaat worden. Het hangt van zoveel af: voorbereiding, publiek, temperatuur, gezondheid, techniek, thuissituatie, enzovoort. Veel van deze factoren heb ik niet onder controle dus ik ben altijd gespannen als ik een podium op mag.
Mocht u denken, dat lijkt me wel wat zo’n workshop: het kost 40 euro ( voor studenten 25), de inloop is om 11:30 en de workshops duren van 12 tot 17 uur. Ik denk dat je ook losse workshops kunt volgens en dan is de volgorde Wilbert, Hanco, Marloes en ik.
Iets geheel anders: in de uitdragerij hier om de hoek, Mevius, ligt een groot deel van de het archief van Seth Gaaikema. Veel knipsels, foto’s, boeken, enzovoort. Ik heb weinig met het werk van Seth, al heb ik ooit met plezier naar hem geluisterd. Er lag in een doos een foto die me opviel:
Zonder bril leek het of de letters van mij waren. Maar ik zag meteen al dat de balloon niet door mij is getekend. Bij nadere bestudering, thuis met leesbril, zag ik dat het letters van Meini Gouwenberg zijn. Soms vergeet ik dat ik veel van mijn letters heb gebaseerd op de letters van Meini. Mooie aanleiding om morgen in Donner zijn naam even te noemen.