Mysterie

Jeetje, Frits. Weer zo’n interessante overeenkomst met mijn eigen blogdrang. Ook ìk zit me af te vragen of ik wel zo bang moet zijn voor een ‘ontsporing’.

Life is what happens to you, while you’re busy making other plans.
Het leven is vurrukkulluk.
You’ve gotta dance like there’s nobody watching,
Love like you’ll never be hurt,
Sing like there’s nobody listening,
And live like it’s heaven on earth.
In three words I can sum up everything I’ve learned about life: it goes on
To be continued!

“Hoe krijg ik Frits Jonker er tussen uit?” – schrijf je.

Vraag je dit eens af:
Stel dat God je roept; ‘Frits!’(Stel dat je het zou herkennen als God die je bij je naam noemt), en je zou zonder nadenken antwoorden; ‘Hier ben ik, Heer!’… wie antwoordt er dan?

“Hoe krijg ik Frits Jonker er tussen uit?” – schrijf je.

Vraag je dit eens af:
Stel dat God je roept; ‘Frits!’(Stel dat je het zou herkennen als God die je bij je naam noemt), en je zou zonder nadenken antwoorden; ‘Hier ben ik, Heer!’… wie antwoordt er dan?

Vanwaar dat “Heer”, Henri? In de schaarse momenten dat ik in hem geloof beschouw ik hem meer als een ‘buddy’ en niet als iemand voor wie ik op de knieën moet.

Searching for Sugarman was een absolute topper! Thanks Frits!

Neem het leven dag voor dag of liever zelfs minuut per minuut, doe de dingen die je leuk vindt met de mensen die je leuk vindt!