Parkinson
Tuesday, 25 May 2021
Gabi, mijn beter helft, heeft al jaren allerlei lichamelijke klachten. We vermoedden dat het wel eens de ziekte van Parkinson zou kunnen zijn en een paar maanden geleden is die diagnose gesteld. De behandelende arts, gespecialiseerd in de ziekte van Parkinson, legde uit dat er helaas niets aan is te doen. Wel kunnen de symptomen worden verminderd door inname van L-dopa. Omdat Gabi’s vader ook Parkinson heeft, in een ver gevorderd stadium, vroeg ze naar de erfelijkheid. Volgens de medische kennis die de arts had was de kans op erfelijkheid slechts 5%. Dat was min of meer alles wat er ter sprake kwam. Gabi noemde marihuana als middel om de symptomen te verlichten, maar daar wilde de arts niets van weten. Gabi vroeg aan het eind van het gesprek ook nog of de arts aanbevelingen had voor een dieet. Het antwoord was, en dit verzin ik niet: “Kijk eens naar de schijf van vijf”.
Ik heb weinig gezegd tijdens het gesprek. Het leek me zinloos.
Toen een jaar of tien bekend werd dat de vader van Gabi Parkinson had heb ik me er in verdiept. Ik heb ooit drie jaar geneeskunde gestudeerd en ben altijd de ontwikkelingen blijven volgen. De traditionele geneeskunde is verworden tot twee stromingen. De eerste stroming is operatieve ingrepen. Daarin is de reguliere geneeskunde onovertroffen. De tweede stroming is medicijnen. En dat is een ramp. Het idee is dat er voor elke klacht een medicijn moet worden gegeven. Naar voeding, vergiftigingen, allergieen, ademhaling, darmflora en mentale invloed wordt amper of helemaal niet gekeken. Sterker nog, dat wordt gezien als kwakzalverij. De reguliere medische wetenschap is een kerk die geen tegenspraak duld. Als ik, als huisschilder, iets zinnigs denk te zeggen over gezondheid, maak ik weinig kans dat er iemand me serieus neemt.
De ziekte van Parkinson wordt gekenmerkt door een enorme verzameling van sypmtomen. Vermoeidheid, concentratieproblemen en tremors zijn drie van de bekendste. Die symptomen worden veroorzaakt doordat zich in bepaalde hersencellen onafbreekbare eiwitten ophopen. Afhankelijk van welke delen van de hersenen worden gebruikt als opslagplaats voor die eiwitten doen zich correlerende uitvallen voor. Dat de reguliere medische wetenschap zegt niet te weten wat de oorzaak is van die eiwit-opslag is idioot. Ik heb minstens drie boeken gelezen waarin die oorzaak haarfijn wordt beschreven: door een slecht dieet en/of een verstoorde dramflora maakt het lichaam defecte eiwitten aan. Of, nog preciezer, defect mRNA maakt defecte eiwitten aan (prionen). Het lichaam heeft geen enzymen om die defecte eiwitten af te breken en kan ze ook niet uitscheiden.
Dit procede is trouwens ook de reden dat de inentingen die nu iedereen worden opgedrongen wel eens heel gevaarlijk kunnen zijn. Een deel van het mRNA dat wordt ingespoten is defect. Volgens de fabrikanten zelf gaat het om minstens 30% defect mRNA. Dat mRNA gaat dus eiwitten aanmaken die niet kunnen worden afgebroken omdat het lichaam geen enzymen heeft voor kapotte eiwitten. Het lichaam is een perfecte machine, onder normale omstandigheden komt er geen kapot mRNA in het lichaam. Dat wordt door darmbacterieen afgebroken. Een inenting passeert de darmen en dat is op zich al een ongezonde actie, maar mRNA inenten is nog nooit met succes gedaan, dus het is mij een raadsel waarom dat nu ineens wereldwijd gedaan wordt.
Vele neuro-degeneratieve ziektes, zoals de ziekte van Parkinson en Alzheimer, worden veroorzaakt door dat hersencellen niet meer functioneren omdat er zich eiwitten in ophopen. Maar de echte oorzaak zit in de darmen, in het dieet. Als ik dit allemaal te weten kan komen in de paar uur nadat ik na mijn werk wat boeken lees, waarom weet een arts dit dan niet die in deze materie is gespecialiseerd? Ik weet wat sommige mensen zeggen: wat weet jij als huisschilder nou van de ziekte van Parkinson? Daar heb ik geen goed antwoord op.
Nog iets anders. De hersencellen die door eiwit-ophopingen steeds minder gaan functioneren zijn onder andere de cellen die neurotransmitters aanmaken. Daarom krijgen Parkinson-patienten L-dopa voorgeschreven. Dat is een neurotransmitter. Maar omdat het een synthetisch product is hebben veel mensen bijverschijnselen. Soms zo erg dat ze liever geen L-dopa gebruiken. Het is al jaren bekend dat in marihuana stoffen zitten die lijken op neurotransmitters en dat marihuana de symptomen verminderd. “Verminderd” is een understatement. Sommige mensen die al jaren amper een leven hadden kunnen met een paar druppels marihuana-olie ineens weer normaal bewegen en denken. Hier is een van de tientallen video’s waarin het effect van marihuana op Parkinson-patienten wordt getoond:
Ik weet hoe ik mezelf in de ogen van sommige familieleden, vrienden en kennissen onmogelijk heb gemaakt met mijn ideeen over virussen en inentingen, dus ik verwacht dat dit ook geen succesverhaal gaat worden. Maar ik ga mijn mond niet meer houden als ik keizers in hun blote kont tegenkom.