Luciferdoosplaatjes
Tuesday, 24 September 2019
Er wordt vaak gezegd hoe je zou moeten verzamelen. Ik bedoel, er bestaat het idee dat je veel en vooral bepaalde moeite zou moeten doen om aan interessant materiaal te komen. Ik geloof daar niet meer in. Bijna alles wat voor mij echt interessant is heb ik zonder veel moeite gevonden of gekregen.
De rommelmarkt bij de IJ-Hallen is populair bij verzamelaars. Die zorgen dat ze als eerste aanwezig zijn. Ik was er in de middag. Ik heb er bijna drie uur rondgewandeld en bij de uitgang vond ik twee plakboeken vol luciferdoosplaatjes. Alles schots en scheef ingeplakt, niets afgeweekt, vaak met een stuk van het luciferdoosje nog aan het plaatje. Dit was het werk een echte liefhebber, die zelf de doosjes kocht waar de plaatjes vanaf kwamen. Er zaten genoeg mooie plaatjes tussen om de plakboeken te willen hebben en omdat ze maar drie euro (voor beide boeken) kosten heb ik ze gekocht. Er moeten een paar duizend mensen zijn geweest die deze boeken hadden kunnen kopen voordat ik ze zag liggen. Ik snap niet dat niemand dat deed.
Het afweken is een hoop werk. Dit is papier dat heel snel uit elkaar valt. Maar ik doe elke dag een paar bladzijden en dat is elke dag feest. Ik weet nog steeds niet wat ik met al die plaatjes wil gaan doen,maar misschien moet ik gewoon heel simpel houden. Er zijn losse plaatjes en series. De series zijn meestal groot, met dertig of meer plaatjes. Ik heb niks compleet en vind een serie zelden interessant genoeg om er dertig plaatjes van te willen hebben. Dus misschien ga ik alles verdelen in kwartetten: de vier mooiste plaatjes uit series en vier bij elkaar passende losse plaatjes, en dat dan in een serie kleine boekjes.
