?!?
Saturday, 11 January 2020
Ik zat gisteren in een snackbar waar een teevee stond afgesteld op een nieuwszender. Ik hoorde dat de tape van de bewakingscamera, waarop de eerste zelfmoordpoging van Jeffrey Epsein zou staan, is gewist. En de back-up is eveneens gewist.
Ik volg geen enkel nieuws, behalve het alsmaar grote wordende verhaal over hoe kinderen misbruikt worden door mensen die gedekt worden door machtige instituten en/of veel geld. Ik schrijf en praat hier niet over, maar gisteren had ik behoefte om op straat te gaan lopen met een spandoek. Maar los van mijn pogingen om te begrijpen wat er precies gebeurt probeer ik te bedenken wat ik zou kunnen doen. Het eerste lukt niet en het tweede evenemin. Ik snap er niks van en ik weet niet wat ik persoonlijk zou kunnen doen. Maar het vreet ernstig aan me en ik merk dat ik een beetje aan de grens van mijn geduld geraak.
Toen uitkwam wat Dutroux, Jimmy Saville, Jeffrey Estein en nog een groot aantal anderen, die voor de media minder interessant zijn, hebben uitgespookt, verwachtte ik telkens een culturele schoonmaak. Maar er gebeurt helemaal niks. Alleen maar nog meer leugens en onzin, zoals wat ik gisteren in de snackbar hoorde.
Ik had die middag radio-opnames en die heb ik keurig gedaan, maar ik kon me heel slecht concentreren. Uiteindelijk heb ik wat herhalingstekeningen zitten maken maar de rust kwam niet. Ik zou heel graag willen weten wat ik zou kunnen doen om met een rustig geweten te kunnen slapen. Het idee dat er op grote, georganiseerde schaal kinderen worden misbruikt door mensen die bovenaan de ladder van onze cultuur staan, bezorgt me nachtmerries.
