Nespresso

Monday, 27 January 2020

Het besef dat het leven eindig is heeft vele aspecten. Ik vind het onder andere lastig om nog serieus plannen te maken. Of nee, om die plannen uit te voeren. Het idee dat ik nog maar weinig tijd heb werkt verlammend. Toen ik dertig was had ik zoveel toekomst dat het oneindig leek. Maar dat idee is weg, ik leef nu met het idee dat er weinig toekomst is. Dat is trouwens niet erg, ik lijd heir totaal niet onder, maar voor het uitvoeren van plannen is het belemmerend.
Ook het idee dat ik waarschijnlijk de rest van mijn leven als huisschilder zal werken is op zijn minst vreemd. Het was ooit bedoeld als tijdelijk, maar na twintig jaar is het allang niet meer tijdelijk. Ik kan er om lachen, het leven is absurd maar niet slecht voor mij. Ik ben ook nieuwsgierig naar hoe het verder gaat. Ik kan me er namelijk niets bij voorstellen. Ik vraag andere mensen wel eens hoe zij hun laatste decennia voorstellen, maar ik heb nog nooit iemand op een reeel antwoord kunnen betrappen.
Vroeger wist ik nooit wat bedoeld werd als men zei dat je met de dag moest leven. Nu weet ik dat dit het enige is dat we kunnen.

Met een paar handelingen kan ik deze Nespresso-tekeningen inkleuren met mijn kleutersoftware. Ik doe dat nooit omdat ik daar te lui voor ben maar toen ik gisteren die poppetjes inkleurde had ik daar toch meer plezier in dan ik dacht.

Comments:

Name*

E-mail address*

Remember me.(Requires cookies)

Spam trap

Comment (max 1024 characters)*

Notify me via e-mail of new comments to this entry.

Submit