Henk Albers

Wednesday, 13 March 2013

Op de stripdagen was er een tentoonstelling van werk van Henk Alberts. Hij was een van de striptekenaars die eigenlijk geen strips maakten. Hij heeft wel een aantal strips getekend, maar die gaan denk ik niet eeuwig herinnerd worden. Dat is anders met de losse platen die hij tekende, en wat mij betreft nog meer met de collages die hij maakte voor de Donald Duck en de Pep. Als kind vond die al mooi, maar toen ik ze terug zag op de expo vond ik ze opnieuw mooi:

Henk Albers werkte graag met ecoline. De kleuren spatten nog steeds van de tekeningen na al die jaren:

In de ruimte waar de tentoonstelling te zien was, zat een dame achter een tafeltje met een klein stapeltje boekjes. Het was de dochter van Henk, en ze had een biografie van haar vader geschreven die ze in eigen beheer heeft uitgegeven:

Henk Albers was een egocentrische alcoholist, die naar mijn maatstaven een behoorlijke puinhoop van zijn leven heeft gemaakt. Ik kocht het boekje meer uit sympathie voor de dochter dan uit werkelijke belangstelling. Maar toen ik het een half uur later las in de kantine heb ik het in een adem uitgelezen. Het is geweldig geschreven en Manon presteert het om volkomen geloofwaardig een beeld van haar vader te schetsen dat hem laat zien zoals het waarschijnlijk werkelijk is geweest. Ik heb haar geen enkel oordeel kunnen betrappen, en al helemaal niet op wrok of valse sentimenten.
Het boekje bestaat uit interviews met mensen die Henk goed gekend hebben en tussendoor beschrijft Manon haar herinneringen aan haar vader en aan haar jeugd. Elke ouder zou zo’n monumentje verdienen, maar het komt niet vaak voor dat ze ze zo mooi krijgen.
Er staat niet eens een adres in het boekje, maar ik zag dat het hier is te bestellen.

Comments:

Name*

E-mail address*

Remember me.(Requires cookies)

Spam trap

Comment (max 1024 characters)*

Notify me via e-mail of new comments to this entry.

Submit