cARTon
Tuesday, 17 February 2015
Het aantal verpakkingen dat ik per dag beteken, varieert nogal. Maar het is er altijd wel eentje en dat betekent dat er steeds ineens een behoorlijke stapel ligt. Hier zijn wat vage foto’s van recente maaksels:
Ik geef er de laatste tijd veel tekeningen weg. Dat wil ik aan een kant liever niet. Maar er zijn behoorlijk wat mensen in mijn directe omgeving ernstig ziek en het enige dat ik kan doen is af en toe wat post sturen.
Ik hink op twee benen. Enerzijds is er de wens om van mijn werk te kunnen leven. Maar omdat ik nog nooit iets verkocht heb, denk ik er ook vaak aan om alles dan maar gewoon weg te geven. Ik lig er niet wakker van, maar het is wel een onopgelost vraagstuk dat te vaak door mijn hoofd spookt. Vergeleken met mensen die te kampen hebben met een terminale ziekte is dit natuurlijk een verwaarloosbaar dilemma, waarvoor ik me soms bijna schaam. Maar het leven is ingewikkeld: ik ben grote delen van de dag full time bezig met totaal onbelangrijke zaken en ondertussen denk ik na over zaken die ik veel belangrijker vind, maar waarvan ik geen idee heb wat ik er aan zou kunnen doen. Zoals mensen in mijn omgeving die ziek zijn of zwaar depressief, of gewoon eenzaam. Iemand wordt natuurlijk niet beter als ik hem of haar een tekening stuur, maar ik geloof dat het vooral mij helpt. Het leven is ingewikkeld…
Comments:
frits
2015-02-17 22:31:26
Ja, Frans, mee eens!
Jon van den Berg
2015-02-18 22:38:32
Onderschat jezelf niet, Frits. het is niet waar dat je “nog nooit iets verkocht” hebt.
En ik denk dat mensen zich stukken beter voelen zodra er zo’n aangenaam postpakketje van jou op de deurmat valt. Het leven is ook verrukkelijk!
Frans de Jong
2015-02-17 22:03:18
Suggestie: vervang in de één na laatste zin ‘vooral mij helpt’ door ‘ons beiden kan helpen’ en kijk of je het dan ook met de zin eens kan zijn.