Nespresso

Thursday, 28 January 2021

Ik heb een grote fascinatie voor liegen, leugens en leugenaars. Als kind loog ik geregeld, en bijna altijd zonder goede reden. Waarschijnlijk doen kinderen dit om uit te zoeken wat er gebeurt als je liegt. Als ik loog over iets belangrijks en mijn ouders kwamen er achter werd dat niet getolereerd. Ik ben goed opgevoed. Maar met mijn leugens om niks konden mijn ouders weinig. Ik weet niet wanneer het ophield, maar op de lagere school loog ik niet meer om niks. Ik probeerde wel eens te liegen om ergens uit of in te komen, maar dat werkte eigenlijk nooit. Uiteindelijk heb ik het liegen helemaal opgegeven. Niet dat ik volledig eerlijk leef en dat ik altijd de hele waarheid vertel, maar liegen is iets anders.
Als mensen iets anders zeggen dan ze denken, wat ik bedoel met “liegen”, verandert hun stem. Ook hun gezichtsuitdrukking verraadt dat ze liegen. Soms verandert ook hun lichaamshouding, het volume van hun stem of hun woordkeuze. Dat maakt met succes liegen heel moeilijk.
Acteurs liegen ook, maar dit is een heel andere vorm van liegen. Acteurs, als ze een rol spelen, liegen alles wat ze zeggen. Dus er springt geen leugen uit. Dat maakt een goede acteur geloofwaardig. Als je alles liegt en je doet het met veel overtuiging en talent is het nauwelijks van waarachtigheid te onderscheiden. Behalve dat je er als luisteraar al snel moe van wordt. De acteur moet namelijk ook moeite doen om zo goed te liegen. Iemand die de waarheid vertelt hoeft geen moeite te doen en daarom is het ook niet vermoeiend om daar naar te luisteren.
Bijna alle mensen die in de politiek en in de media opereren zijn acteurs.
En dit zijn drie Nespresso-doosjes die ik heb volgetekend terwijl ik dit bedacht:

Comments:

Name*

E-mail address*

Remember me.(Requires cookies)

Spam trap

Comment (max 1024 characters)*

Notify me via e-mail of new comments to this entry.

Submit