Showcase

De Eskimo van Zierikzee

Wednesday, 29 June 2011

De familie van mijn vaders kant komt uit Zierikzee. Met name met een oom en tante hadden mijn ouders goed contact. We logeerden daar tijdens de zomervakantie en zij waren ook de reden dat mijn ouders op een gegeven moment een huisje op een camping in Renesse kochten. De oom stierf vrij jong, maar van mijn tante heb ik nog heel lang plezier gehad.
Veel van mijn dierbare herinneringen aan Zierikzee en aan mijn oom en tante deel ik met mijn broer Rudi. Hij is drie jaar jonger, maar dat verschil heeft nooit een grote rol gespeeld in onze relatie. We prtaen regelmatig over wat we ons van Zierikzee kunnen herinneringen, maar mijn broer was er al ruim 20 jaar niet meer geweest. Ik kwam er nog wel, maar sinds mijn tante er niet meer is, was dat ook niet vaker dan eens in de drie jaar. Onlangs zijn we samen twee dagen naar Zierikzee geweest om daar de plekken die in onze jeugd belangrijk voor ons waren nog eens te bezoeken, foto’s te maken en herinneringen op te halen. Dat was geweldig.
De oude stadskern van Zierikzee is klein: als je een beetje je best doet, heb je alles in een ochtend gezien. En als je ook nog alle musea en interessante winkels wilt zien, heb je hooguit een dag nodig. Dus in de twee dagen die wij er voor hadden uitgetrokken, konden we een hoop doen. Het huis, of eigenlijk winkelpand van onze oom en tante, is inmiddels een mooi opgeknapt woonhuis. Van de tuin met fruitbomen, kippenhok, bleek en garage is niets meer over. Ook vrijwel alle winkels waar wij warme herinneringen aan koesteren, zijn er natuurlijk niet meer. Maar Zierikzee is een monumentenstad en heel veel historische gebouwen zijn vandaag de dag in betere staat dan toen wij ze 35 jaar geleden voor het eerst zagen.
Wat tegenviel was de hoeveelheid informatie die je over de geschiedenis van Zierikzee kunt vinden. De musea en winkels richten zich volledig op de Duitse bejaarden, die daar hun luxe in de haven aanleggen om vis te komen eten. Maar boeken over de Stompe Toren, de watersnood, de visserij, de Vergeetput of de locale tradities zijn er niet te vinden. Laat staan dat we iets te weten kwamen over de Eskimo van Zierikzee!
Eén van de hoogtepunten was de vondst van een rekje met waarschijnlijk de allerlaatste oude ansichtkaarten die je nog in Zierikzee kunt kopen. Hier zijn er een paar:

In Zierikzee is één antiekwinkel. Daar verkochten ze ook wat ansichtkaarten en ander interessant oud drukwerk. Maar helaas niet over Zierikzee. Het hoogtepunt uit de plastic tas vol spullen die ik uit deze winkel meenam is deze ansichtkaart:

Het is er eentje uit een serie van vijf, maar die andere vier komen niet in de buurt van deze schoonheid. U wilt ze echter toch allevijf zien, dat snap ik, dus hier zijn ze:

De kaarten werden uitgegeven door een Brusselse Missieongregatie, de “Franciscanessen Missionarissen van Maria”.

Tenslotte vond ik ook deze kaarten in dezelfde antiekwinkel:

Het is heel jammer dat we het mysterie van de Eskimo van Zierikzee niet hebben weten op te lossen, maar ik ging in ieder geval niet met lege handen naar huis.

Comments:

Elise Reynolds

2011-06-30 13:25:51

ooh, wat lieflijk! Maar wat nu van de eskimo? Voorouder?
grrrt, e

frits

2011-06-30 13:37:49

@Elise: morgen deel 2!

rudi

2011-06-30 16:03:26

Perfect.

Aart Cornelissen

2011-06-30 16:47:56

Wat waanzinnig leuk! Deze Showcase, en dit verhaal. Ben benieuwd naar het vervolg!

willem Vleesch

2011-06-30 17:43:31

Misschien moet je dat mysterie helemaal niet oplossen…. Vaak valt de waarheid tegen. Blijkt ie niet verdwaald te zijn op de ijsberen jacht…Maar was ‘t een grappenmaker…. Zo zonde.