William Davies King

ik snap het.

Wat maakt het je uit dat alles uiteindelijk zinloos is?
Ik moet nog wel eens denken aan een ouderen-songfestival in Rotterdan waarbij ik als jury-voorzitter mocht fungeren.
Ik maakte er een gewoonte van om aan het eind van de middag – het waren steeds middagen – over alle deelnemers die het podium hadden betreden iets te zeggen. Meestal iets milds, maar dat ik daardoorheen iets van de waarheid liet schermeren, dat zit vrees ik in me.
Een keer in Schiebroek had de hoogbejaarde Annie van Wijk opgetreden, onder de zelfgekozen ‘artiestennaam’ Het Schorre Kippetje. Een erg leuk mens vol zelfspot.
In mijn slotwoord zei ik dat het natuurlijk niet helemaal zuiver was wat zij ten beste had gegeven, maar … en toen werd er gelachen in de zaal. Ik begreep niet precies waarom. Dat werd me pas later duidelijk. Toen ik opmerkte dat het natuurlijk niet allemaal zuiver was, had Annie, Het Schorre Kippetje, opgewekt en hardop gereageerd met: ‘Nou en?’
Zo is het wat mij betreft ook met de ‘zinloosheid’ van het leven.
Ja, a…

… alles is zinloos.
Nou en?

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=xmpYnxlEh0c#!, en dan gaan we weer