Flitslampen
Monday, 7 December 2015
Vandaag bedacht ik voor de zoveelste keer dat ik veel en veel liever analoge dingen doe en maak dan digitale. Ik maak nu al negen jaar dagelijkse een aflevering van dit blog, en met veel plezier, anders had ik het natuurlijk nooit gedaan, maar toch voel ik me gelukkiger als ik een boekje of een brief zit te schrijven. De vervolggedachte is dan steevast: waarom stop ik niet met alle digitale activtiteiten en ga ik alleen maar analoge dingen doen? De rest van de gedachten is een warboel. Ik ben bang dat ik nog meer het contact met de wereld om me heen kwijtraak dan ik nu al ervaar, ik denk dat ik me erg ga isoleren als ik voortaan analoog ga leven. En hoe ver ga ik? Geen FaceBook? Geen email? Op zich zou ik dat best wel willen, in ieder geval een tijdje proberen, maar ik snijd me dan wel af van een heleboel zaken en mensen die ik heel leuk vind. Met andere worden, ik wil iets waaraan een hoop consequenties aan lijken te zitten die ik niet wil.
De aanleiding voor deze gedachtes was dit stapeltje doosjes:
Het zijn doosjes met flitslampjes. Ik kocht ze omdat ik zowel de doosjes als de lampjes zo mooi vind.
Maar ik kocht ze ook omdat flitslampjes een van de dingen zijn die me herinneren aan de analoge wereld. Ik liet ze aan onze kinderen zien en moest uitleggen dat je vroeger per foto een flitslampje moest gebruiken en dat dit een dure grap was. Ik ben blij dat ik tegenwoordig een iPhone heb, maar toch is er iets verdwenen met alle digitale techniek en het Internet dat ik kennelijk mis. Het is het besef dat dingen eenmalig, bijzonder, waardevol zijn, omdat je er maar heel weinig van hebt, of zelfs maar eentje. Vandaag de dag is alles reproduceerbaar en voor iedereen beschikbaar. Dat is ook mooi, maar toch.
Waarschijnlijk creëer ik dit dilemma doordat ik te zwartwit denk. Maar ik zal niet de enige zijn, zeker niet onder mensen van mijn leeftijd, die het grootste deel van hun leven analoog hebben meegemaakt.
Comments:
Mieke Heijkoop
2015-12-08 10:05:11
Afgelopen zondag had ik even wat tijd over en bezocht het museum van de 20ste eeuw in Hoorn. Ik zag daar veel herkenbare items uit mijn verleden waaronder ook de vierkante flitsblokjes van mijn fototoestel. Als je een foto maakte spatte het flitslichtje uit elkaar en draaide het blokje een slag rond. Ik vond dat destijds bijna nog interessanter dan de foto zelf.
Tineke
2015-12-09 23:15:38
Top al deze verhalen en plaatjes. Herinneringen! Já, die vierkante flitsblokjes die ronddraaiden! Heel apeciaal! Op mijn eerste cameraatje… Ik ben later fotograaf geworden… Vooral van drummers… En planten ‘in het wild’
Pedro Nunez Gonzalez
2015-12-08 09:28:09
Ik begrijp het. Naast de digitale fotografie gebruik ik nog steeds de camera met filmrolletje. Allebei Nikon trouwens. Filmrolletjes zijn gelukkig nog te krijgen. Natuurlijk is digitale makkelijker. Maar het is heerlijk om lekker ouderwets te fotograferen. Je moet namelijk in één keer een goed plaatje maken. Anders is het zonde van je rolletje.