Showcase

Hiphouse

Monday, 13 January 2014

Eind jaren tachtig werd me duidelijk dat ik me ernstig in de toekomst had vergist: de ceedee ging wel definitief het vinyl vervangen en house bleek geen hype van een jaartje. Dat had dramatische gevolgen voor mijn leven. Ik was en ben nog steeds een groot liefhebber van singeltjes en ineens kon ik een heleboel liedjes die ik goed vond niet meer op singel kopen. En nog erger was dat overal waar gedanst werd vrijwel uitsluitend nog house werd gedraaid. En vooral hele slechte house, waar je eigenlijk helemaal niet op kan dansen. Daar was het ook niet voor bedoeld; het was een soundtrack om wat op te hupsen en om een hoop drank en drugs bij in te nemen.
Een jaar of tien geleden kreeg ik van Alex Sas een paar dozen met 12 inch singels uit precies die periode: 1989 tot 1991. Ik houd niet van 12 inch singels: het is zonde van het vinyl, en vooral die extra mixes irriteren me. Die wil ik liever niet in huis hebben. Negen van de tien keer zijn het slappe aftreksels van de hitmix. Sowieso heb ik het niet op extended versions, een van de excuses om een nummer op 12 inch uit te brengen. Drie a vier minuten is de ideale lengte van een popliedje en die paar minuten die er voor zo’n 12 inch singel werd bij gemixt doet bijna altijd afbreuk aan het origineel, dat dan toch net iets minder goed blijkt dan ik dacht. Ik heb de platen van Alex twaalf jaar geleden allemaal een keer gedraaid en er de beste uit gehaald. Dat was hiphop en acid jazz, zoals dat toen heette. Daar hebikeen paar compilaties van gemaakt. Maar alle house heb ik overgeslagen, daar was ik toen nog niet aan toe.
De namen die destijds voor allerlei subgenres werden bedacht zijn hilarisch: new soul, nu soul, acid jazz, deep house, hiphouse, trance dance… Uiteindelijk, als je achteraf terughoort, is het allemaal gebakken lucht. Iedereen zocht min of meer naar hetzelfde en toen dat eenmaal gevonden was bleken heel veel platen gewoon slecht. Niet experimenteel of vernieuwend, maar gewoon slecht.
De afgelopen dagen heb ik alle house-platen van Alex weer tevoorschijn gehaald en ben ze een voor een gaan draaien. De bedoeling is dat ik ze ook ga digitaliseren, voor zover ik dat de moeite waard vind, maar dat zal nog wel even duren, denk ik. Het begon toen ik me afvroeg hoeveel goede hiphouse liedjes er zijn. In de auto draai ik er wel eens eentje, zoals van Betty Boo, Mr Lee, The Beatmasters of Fast Eddie.

Destijds vond ik de raps op die nummers vaak niet zo geweldig. Te slap, te gelikt. Maar nu stoort me dat minder, ook al omdat de rappers die ik toen wel goed vond grotendeels van hun voetstuk zijn gevallen.
Tussen de platen van Alex zitten voldoende hiphouse-nummers voor een toffe compilatie, maar de vraag is hoe vaak ik daar nog naar ga luisteren als ie af is. Waarschijnlijk heb ik dan toch weer liever gewoon James Brown op draaitafel.

Comments:

jan

2014-01-13 11:50:54

Betty Boo is ge-wel-dig! Ik draaide deze song om wakker te worden als ik op mijn eerste middelbare school ‘s ochtends om 8 uur het muzieklokaal binnenkwam. Mijn collega’s werden er gèk van…

Milan

2014-01-14 11:46:21

Best te doen, dit.