Showcase

Dansen

Friday, 6 November 2015

Vanavond (7 november) draait Peter Siegel, aka DJ Ventilator, in Roest. Ik ga daar af en toe dansen en waarschijnlijk vanavond ook. Peter Siegel is een van mijn favoriete deejays.
Als ik vertel dat ik regelmatig ga dansen vraagt er wel eens iemand waar en wanneer en of hij of zij een keer mee mag. Dat laatste vind ik lastig. Ik wil graag vrij zijn om op het laatste moment te beslissen of ik wel of niet ga, en ik wil kunnen vertrekken als ik naar huis wil, zonder met iemand rekening te hoeven houden. Bovendien ben ik geen gezellige danser, ik dans graag alleen en soms zelfs met mijn ogen dicht. En gesprekken voer ik liever overdag, zonder muziek. Dus meestal ga ik alleen, of met mijn broer, die gewend is aan mijn gebruiksaanwijzingen.
In brieven schrijf ik veel over dansen, in dit blog zelden. Het is vooral persoonlijk gezeur. Ik worstel met mijn leeftijd en met mijn plek in de wereld. Dansen gebeurt doorgaans op locaties waar ik een van de oudsten en zeker als ik alleen ben, denk ik dat ik daarmee een indruk maak waar ik niet vrolijk van word. Meestal lukt het me om me daar over heen te zetten, omdat ik gewoon te graag dans en ook omdat ik besef dat mijn gedachten voor het grootste deel onzinnig zijn. Maar het kost soms moeite om dat te blijven geloven.
Er zijn ook wel dansfeesten voor mensen van mijn leeftijd, hoewel die 40up heten, en ik inmiddels in aanmerking kom voor een plek in een tehuis voor ouderen. Maar die feesten vind ik niet leuk: de muziek is voorspelbaar en mij te bekend, en de sfeer is niet prettig. Flink wat mensen komen er volgens mij om iemand te versieren, en voor hen is dansen is slechts een bijzaak. Dat is natuurlijk in de gelegenheden waar ik wel graag kom ook het geval, maar toch is de sfeer daar anders. Ten slotte is het op die 40up feesten te druk, de dansvloer is te vol.
In Roest is de dansvloer vaak niet vol. Ik heb er een aantal keren in mijn eentje staan dansen. Meestal komt er pas beweging in het publiek tegen enen. De deejay begint meestal al om half elf, dus dat is een groot gat en ik heb niet altijd zin om zo lang te wachten. Bovendien, als ik eenmaal op de dansvloer sta en de muziek is goed kan het me verder allemaal weinig schelen. Dat is ook een van de redenen waarom ik zo graag dans: ik vind het heerlijk om even te verdwijnen in de muziek. Thuis lukt dat zelden, de muziek moet echt door een ander worden bepaald.
Dansen is voor mij heel belangrijk. Ik voetbalde ook graag, maar daar ben ik mee gestopt omdat ik te vaak blessures had en dan niet kon dansen. Niet dat ik nou zo’n geweldige danser ben, daar gaat het niet om. Het gaat om het verdwijnen in de muziek en de bewegingen die daarbij helpen.
Ik geniet van mensen die met plezier dansen. Daar kan ik graag naar kijken. De meeste mensen dansen zonder volledige overgave. Dat gebeurt mij ook wel eens. Dat gevoel, niet los te kunnen komen van mijn gedachten, is vreselijk. Als het na een kwartiertje niet lukt, kan ik meestal net zo goed meteen naar huis. Het hangt zeker af van mijn stemming, maar ook van de muziek. Sommige platen kan ik absoluut niet verdragen als ik niet in een goeie stemming ben, maar als ik wel goed in mijn vel zit, dans ik doorheen. Maar op zo’n 40up feest hoor ik uitsluitend dit soort liedjes en dan valt er niet doorheen te dansen. Titels die me nu te binnen schieten zijn bijvoorbeeld “Funking for Jamaica” van Tom Brown, “Happy” van Pharrell Williams, het complete oeuvre van Michael Jackson, hiphop van na 1995 en ongeveer alle top 40 hits uit de jaren tachtig.
DJ Ventilator draait van alles, maar ik hoor het liefst zijn soul/funk/afrika/jazz kant. Hier is een Soundcloud mix, die u misschien kan overhalen om vanavond uw dansschoenen op te poetsen.

De tekening heb ik gemaakt voor een duo, maar die gaan hem niet gebruiken. Dus dit leek me een goed excuus om hem alsnog te gebruiken. Anders was dit een praatje zonder plaatje.

Comments:

jan

2015-11-07 01:30:38

Helemaal meeeens! Verlies jezelf in het muziek, geweldig. Op ons leeftijd is het zeker moeilijk om geschikte events te vinden. Kom weer langs bij ons op 22 November soulful sunday@cc. Ik probeer wat junior Walker te spelen een beetje sax vindt je vast wel leuk ;).

Peter Siegel

2015-11-07 09:05:38

ik hoop jullie vanavond te zien
voel je niet bezwaard om te dansen als de anderen jonger zijn. voel je schroom als alle andere dansens spaans spreken? of een andere huidskleur hebben? of een ander geslacht of sexuele voorkeur?
zolang je niet populair probeert te doen accepteren andere dansers je wel, zeker op de plekken waar ik draai, zoals roest
jullie krijgen een biertje vanavond van me, ik kom om in de muntjes!

MarkP

2015-11-07 10:27:04

Wat een leuk stukje tekst. Mooi begin van de zaterdag.

Jon van den Berg

2015-11-07 12:59:52

Ha die Frits – gespot:
http://www.michaelminneboo.nl/2015/11/succesvolle-boekpresentatie-van-het-tuitel-complex/

Roland Vonk

2015-11-07 13:30:21

“de muziek moet echt door een ander worden bepaald”
Ja, je kunt niet jezelf kietelen.
Dat werkt niet.

Enne, wel een beetje afgunstig dat jij je kunt verliezen in dansen. Ik kan dat niet. Ik blijf mezelf zien.

Voor nogal wat mensen is spreken in het openbaar iets dat met angst is omgeven.
Voor mij niet.

Dansen in het openbaar daarentegen …

Dolf Hell

2015-11-07 14:03:41

Frits en Roland: jullie hebben gezegende talenten. Dansen in het openbaar durf ik alleen maar met een flinke slok op en voor spreken in het openbaar doe ik het helemaal in mijn broek. Veel plezier vanavond Frits.

Freek Groot

2015-11-08 00:33:50

Kan je helemaal volgen. Goed dat je je alleen kan vermaken op een avond met jongsters. Om je gedachten te breken kun je je op je ademhaling concentreren als je danst. Met ogen dicht werkt bij mij als een malle. Zet em op. Beiden.