Het geluid van Amsterdam (part 3)
Thursday, 29 October 2009
Vandaag kreeg ik de nieuwe ”Z” thuis gestuurd. Dat is de Amsterdamse daklozenkrant, waar ik sinds een paar maanden een rubriek voor maak, ”Het geluid van Amsterdam”. Na wat problemen met de manier waarop mijn handgeletterde rubriek in het blad werd geplaatst, ging het de laatste paar afleveringen goed. Het duurt altijd een paar afleveringen voor iets zijn vorm heeft gevonden, maar ik was zelf heel blij met de rubriek. Alleen de vergoeding moest nog worden geregeld. We hadden afgesproken dat ik eerst een paar afleveringen zou maken; dan kon ik bepalen hoeveel werk het was, en zij konden kijken of ze de rubriek wel goed genoeg vonden. Na zeven afleveringen bleek dat het honorarium 65 euro was. Dat is erg weinig voor zo’n bewerkelijke rubriek, maar ik krijg dit soort werk maar zelden, en ik doe het met veel plezier, dus vooruit.
In de aflevering die ik vandaag ontving staat mijn rubriek niet. Ik weet niet waarom. Er is geen goede communicatie met de redactie mogelijk, ze reageren niet op mijn mails. Ik zou kunnen opbellen, om te vragen wat de reden is, maar ik heb er geen zin in. Het is namelijk niet de eerste keer dat er zoiets gebeurt: ik wordt als huisschilder tien keer beter behandeld dan voor al het creatieve werk dat ik doe. En beter betaald ook. Dus waarom doe ik het dan nog, vraag ik me op dit moment af? Ik vraag niet om limousines of buitengewone gunsten, ik wil alleen maar dat mijn rubriek geplaatst word.
Mensen die mijn werk een beetje kennen, vragen me wel eens waarom ik niet wat harder aan de weg timmer. Het antwoord is dat mijn ervaringen zo slecht zijn dat ik er geen zin in heb. Er gaat te veel tijd zitten in het regelen, overleggen, mijn werk verdedigen, bedelen om present exemplaren, enzovoort, en daar houd ik helemaal niet van. Ik wil stukjes schrijven!
Het mooie aan een blog is dat mensen als ik niet meer afhankelijk zijn van redacties, uitgevers, en andere tussenpersonen. Dat het geen geld oplevert, maakt me niets uit; ik heb geen extra geld nodig. Ik schrijf deze blog fluitend. De reden dat ik het leuk vind om een rubriek in de “Z” te hebben, is pure ijdelheid: ik vind het leuk om mijn werk gedrukt te zien. Natuurlijk hoop ik ook nog steeds dat er een (groter) publiek voor mijn werk komt. Maar na dertig jaar in de marge te hebben geopereerd, is die hoop wel zo’n beetje verdwenen. En kennelijk heb ik ook geen (groter) publiek nodig. Ik vind dit gewoon leuk om te doen! En de frustratie en het gezeur dat het schrijven voor bladen met zich mee brengt, maakt dit blog onbetaalbaar.
Hier zijn de afleveringen van ”Het geluid van Amsterdam” die wel zijn gepubliceerd:
Er liggen nog twee afleveringen bij de redactie van ”Z”. Ik ben benieuwd of die het blad nog gaan halen! En anders komen ze zeker in dit blog voorbij.
Wordt vervolgd.
Aris
2009-10-29 21:26:00
He Frits,
Rotterdam heeft ook een Z!