Patrianarchisme

Monday, 15 September 2014

Zaterdag was ik bij de Sketch Battle, die als onderdeel van het Fringe Festival werd gehouden in de Vondelparkbunker. Ik wilde vooral ook de bunker zien. In de jaren zestig werden er al popconcerten gehouden, maar die heb ik helaas nooit gezien. Naar ik begrijp, stond de bunker vaak onder water en werd ie op een gegeven moment dichtgemetseld. Maar in de jaren tachtig ging ie weer open en werden er wederom concerten georganiseerd. Daar ben ik wel een paar keer bij geweest. Ik herinner me een avond waarin iedereen in het water stond. Op een dag was ie weer dichtgemetseld. En sinds kort is ie opnieuw open en worden er werd evenementen georganiseerd, zoals dus de Sketch Battle.
Ik had een paar korte gesprekken met dames over hoe het is om een man van onbemiddelbare leeftijd te zijn die er niet op uit is om vrouwen te versieren en die ook geen enkele bedenkingen heeft tegen vrouwen. Ik word regelmatig door vrouwen gestereotypeerd als een ander soort man. Ik heb daar geen enorme last van, maar het is toch een beetje de omgekeerde wereld: feministes die proberen de samenleving en/of mannen te veranderen, maar die alle mannen op een grote hoop gooien.
Affijn, ik kocht wat stripzines met femisitische strips, maakte kennis met Mas Hab, een van de betere striptekenaressen van het moment, at een gruwelijk lekker patatje bij FeBo ( die zonder daar al te veel reclame voor te maken hun recepten en producten schijnen te hebben verbeterd en geloof het of niet, maar hun patat is een van de beste die ik heb gegeten!), tekende een tekst die een dame me cadeau gaf (ik zeur wel over mijn patrianarchistische gevoelens, maar ik snap natuurlijk ook het feminisme wel) en ben toen gaan dansen in Pacific Park. Vandaar dat u het vandaag met deze ene lullige spreuk moet doen:

Comments: