Geletterd Amsterdam (6)
Wednesday, 30 January 2013
Doordat ik de afgelopen week zoveel naar Showroom heb gekeken, lijkt het gewone leven ineens ook allemaal Showroom. En vooral natuurlijk mijn eigen leven. Ik denk trouwens niet dat het zo lijkt, maar het werkelijk zo is. Iedereen probeert er iets van zijn of haar leven te maken, iedereen probeert zijn of haar dromen te verwezenlijken, en dat is alles wat telt. Geld, roem, succes, het zijn op z’n hoogst gevolgen van doen wat je werkelijk wilt, maar het zijn geen voorwaarden.
Ik houd ervan bezig zijn met pen en papier. Het zou relatief makkelijk zijn om mij te presenteren als een Showroom-gast. Een man van 53 in een raamloos kelderhok, die alfabetten zit te tekenen zonder enig idee waarom en zonder dat iemand daar om gevraagd heeft. Maar dit is maar een manier om naar mijn leven te kijken. Je kunt ook een man van zien die deel uit maakt van een functionerend gezin, die geld genoeg heeft om zorgeloos te doen waar hij zin in heeft. Hoeveel mensen kunnen dat zeggen? Ik denk dat het weinig zin heeft om te proberen jezelf te begrijpen; je kunt jezelf alleen maar zijn. En daar proberen zoveel mogelijk van te genieten.
Het Geletterd Amsterdam project begon met de letters op het hek bij de ingang van het Vondelpark. De eerste versie die ik tekende was niet erg exact, omdat de maker van de letters dat zelf ook niet was. Er zitten heel wat puzzels in dit alfabet. Uiteindelijk heb ik ze vandaag bijna allemaal opgelost en als het aan mij ligt, komt er niet nog een volgende versie.
Ook het alfabet op basis van de letters op de poort bij de ingang van begraafplaats Zorgvliet was een grote puzzel. En ondanks dat ik enorm mijn best heb gedaan bij het inkten rammelt de uitvoering nog een beetje. Ik weet nog niet of ik dat zo laat, want het heeft ook iets charmants.
