Succes Zuurkool
Friday, 11 May 2012
De dame van het huis dat ik op het moment opknap, is een vriendin van mijn lief. Haar ouders hadden in Hoorn een bedrijf in zuurkool, waarmee ze onder andere in Oost-Duitsland op markten stonden. Haar moeder kocht daar miniatuur-houtsnijwerk, van het soort dat uw en mijn ouders vroeger met kerst op het dressoir zetten. Hondjes, engeltjes, paaseieren (die dan weer niet met kerst, maar u begrijpt wat ik bedoel), enzovoort. Allemaal uit de jaren vijftig. Inmiddels is haar moeder al een paar jaar overleden en had ze in de schuur nog steeds dozen vol met haar spullen staan. U voelt het al aankomen: een groot deel van die dozen staan nu hier. Er zit een grote doos bij met uitsluitend Oost-Duitse houten popppetjes. Veel spullen zitten nog in de originele doosjes, maar een hoop is helaas incompleet of beschadigd.
Hier is de inhoud van een zo’n doosje:
We hebben de eigenaresse beloofd om te proberen de spullen te verkopen, maar ik heb geen idee wat het waard is. Het kan best zijn dat helemaal niets waard is. En verkopen is niet echt mijn sterkste punt. Maar ik vind het uitpakken van die doosjes en het sorteren en repareren van die houten figuurtjes erg leuk werk, en voorlopig ben ik daar wel even zoet mee. Mocht u een idee hebben wat dit spul waard is, laat het me dan graag even weten!
Onderstaande uiltjes zaten ook in de doos. Geen houtsnijwerk, maar gemaakt van leer. Misschien niet direct museum-objecten, maar ik heb bij minstens drie lezers van dit blog thuis wel lelijker dingen zien hangen:
Van de zuurkool-firma zaten vier reclame-mapjes in de doos, met als inhoud gehaakte tasjes in verschillende kleuren. Het is niet mijn familie, maar ik word hier toch wel blij van:
jan
2012-05-11 21:50:06
voor het eerst ben ik blij dat je nog nooit bij ons thuis bent geweest