Psychonautica
Sunday, 6 March 2016
Ik wist dat Dennis McKenna, de broer van Terence, een biografie heeft geschreven, maar ik voelde geen grote drang om dat boek te lezen. Totdat ik onlangs via FB met een mede TM-liefhebber in contact raakte en zij raadde me het boek toch aan.
Inmiddels heb ik het uit en ik vond er weinig van mijn gading in. De passage waarin Dennis zijn beschrijving geeft van de mega-trip, die Terence en hij in La Chorrea hadden, is informatief, maar Dennis geeft opvallend weinig details en beantwoord weinig tot geen van mijn vragen.
In de dagen dat ik het boek las had ik wel goeie dromen. Het gaat over zaken die mij erg bezig houden en er is maar weinig nodig om mijn hersens in de warpdrive te zetten.
Mijn idee is op dit moment dat de psyche een ingang is tot alles. Omdat wij in dit lichaam geïdentificeerd zijn met onze zintuigen en de informatie die zijn geven, ervaren we vooral de collectieve werkelijkheid die aan het ene uiteinde van onze psyche zit. Maar zodra we onze ogen sluiten, chemicaliën gebruiken of onder grote stress komen te staan, beweegt onze aandacht zich dieper in de psyche. En als we dood gaan waarschijnlijk nog dieper.
Ik ben erg geïnteresseerd in de diepste krochten van mijn psyche. En dus ook in de verslagen die andere mensen van hun innerlijke reizen geven. Terence McKenna is een van de beste verslaggevers van zijn innerlijk universum. Ik hoopte stiekem toch dat dit boek informatie zou geven die ik nog niet had, maar helaas. Wat gebeurt er als we afdalen of opstijgen in onze psyche? Ik denk dat we een beetje dood gaan, en als we pech of geluk hebben (afhankelijk van iemands wens of vraag) meer dan een beetje. Het vermogen om de reis naar binnen te herinneren neemt af naarmate we dieper doordringen in ons innerlijk. Het is vaak al heel wat als iemand een flard van een droom herinnert, en dromen zijn naar mijn idee oppervlakkige verschijnselen in het innerlijke universum.
In de literatuur lijst in het boek van Dennis McKenna staan een paar boeken die ik ook wel wil lezen. Zoals “Ayuasca visions” van Pablo Amaringo en Louis Eduardo Luna. Ik ken de schilderijen van Pablo Amaringo van het Internet, maar ik zou graag willen weten wat hij en Louis Eduardo Luna erover vertellen. Mocht u het werk van Pablo Amaringo nog nooit gezien hebben, hier zijn drie van zijn schilderijen:
