Waan kleef aan

Sunday, 6 September 2015

De afgelopen week heb ik bijna elke dag gewerkt en ben ik ook nog eens veel uit geweest. Dat betekent dat ik veel door de stad fiets. Ik heb mijn ogen natuurlijk niet in mijn zak zitten, maar echt dingen zoeken doe ik niet. Ik kom gewoon veel dingen tegen. Deze week onder andere een aantal fietswielen (voor het project dat ik met onze zoon doe en waarover ik u een andere keer ga vertellen), een stapel spellen (nog in doos en compleet), een paar blikken verf (nog ongeopend) en de wekelijkse stapel boeken. Die boeken vond ik terwijl ik bij iemand een pakje in de bus gooide. Er lag uiteraard nog veel meer, maar dit leek me een fraaie selectie:

Dit is het genre boeken dat ik mijn hele leven heb gelezen. Van Bo Yin Ra heb ik ooit een hele stapel eerste drukken gekocht en dat vond ik toen geweldig. Inmiddels heb ik al zijn boeken het huis uit gedaan. De man was een Nederlander en hij leefde en schreef in de tijd van Steiner, Blavatsky en Gurdijeff. Destijds was hij razend populair, tegenwoordig leest volgens mij niemand meer zijn boeken. Ik ben erg geïnteresseerd in hoe zo’n honderd jaar geleden mensen in het westen begonnen te proberen de psyche in kaart te brengen. Bo Yin Ra was een van de pioniers op dit terrein, al had hij misschien wat vreemde ideeën.
Het boek van Bob Frissell heb ik ooit zelf gekocht en zeker tien keer gelezen. Het is een van de boeken die aan de basis staan van veel moderne new age ideeën. Ik ga u daarover hier niet doorzagen, want ik wil u dit boek absoluut niet aanraden. Maar ik wil gewoon snappen waar ideeën vandaan komen en daarom lees ik dit soort boeken.
Ooit bedacht ik dat er een “waan-kleef-aan” principe lijkt te gelden: als iemand een idee in de wereld brengt, gaat het nooit meer weg. Sommige ideeën blijven hangen in slechts een paar hoofden, andere ideeën bereiken meer hoofden. Als een idee populair genoeg wordt gaan mensen er dingen bij verzinnen en aan vastplakken. Op die manier groeien sommige ideeën uit tot mentale monsters die mensen knettergek kunnen maken. Bob Frissell heeft knap werk op dit terrein verricht. Als ik het boek nu nog eens doorblader zie ik weinig ideeën van waarde, maar wie de mensen volgt die dit soort boeken dagelijks lezen, weet wat een ravage ze hebben aangericht. Aan de andere kant, vergeleken bij de ravage die de televisie en Facebook aanrichten stelt het weer niks voor.

Comments: