Ambacht
Saturday, 15 November 2014
Het betekenen van verpakkingen, en eigenlijk vrijwel alles wat ik doe benader ik vanuit een ambachtelijk standpunt. Ik wil niet dat er af en toe iets lukt, ik wil gewoon begrijpen hoe je dingen doet en maakt.
Bij het voltekenen van een binnenkant van een verpakking zijn er een aantal lastige aspecten. Een is dat het niet simpel is om op vakken van verschillende formaten iets te tekenen dat toch hetzelfde lijkt. Anders gezegd: het is lastig om te voorkomen dat de grote vlak een veel mooier worden dan de smalle vlakken. Hier is een voorbeeld waarin het goed is gelukt:
De afgelopen weken heb ik een paar dagen gewerkt met twee mannen die uit de decorbouw komen. Door de digitalisering is daar weinig werk meer, dus zij zijn nu ook huisschilders. Nou, dat waren leerzame dagen. Een van de mannen heeft me niet alleen geweldige anekdotes verteld, maar ook allerlei geweldig tips gegeven. Huisschilders missen doorgaans dit soort enthousiasme voor hun werk en vaak ook de creatieve geest om verder te denken dan wat gevraagd wordt.
Ik kreeg ook twee namen van mannen die van een schets of een foto een prachtige tekening op groot formaat op een muur kunnen maken. Uit de losse hand. Dat was ooit een ambacht waarin aardig wat mensen werkzaam waren. Ik zou graag de mensen die het nog zelf gedaan hebben interviewen en uitzoeken wat er gefotografeerd is. Bij een bedrijf als dat van Leo Mineur, dat decennia lang een van de grootste was op dit terrein, is vrijwel niets gefotografeerd van de duizenden filmdoeken die ze voor Rotterdams bioscopen maakten. Maar de man die mij de afgelopen dagen van alles vertelde zei dat hij zelf aardig wat foto’s heeft en de andere mannen van wie ik nu de namen heb ook. Dus dit wordt vervolgd!