Ruimte

Sunday, 1 November 2015

Er zijn dagen dat het leven geen ingang lijkt te hebben. De dingen die me gewoonlijk uit mezelf trekken, werken niet, ik blijf opgesloten in de beperkte ruimte van mezelf. En daar is het saai, eenzaam, kleurloos. Maar zoals altijd is dit niet waar: zodra ik me toesta om die saaiheid en eenzaamheid te aanvaarden, blijkt het zo erg nog niet en blijkt die binnenruimte helemaal niet beperkt. Integendeel: alle ruimte die ik buiten mij denk te ervaren, zit eigenlijk in mij. In mijn enthousiasme voor wat het Leven te bieden heeft, vergeet ik dit telkens. Wat aanvankelijk een sombere bui lijkt, is in feite een gelegenheid om me te herinneren wat de bron van mijn leven en levenslust is.
In de fase dat ik het even allemaal niet weet, ga ik meestal zitten tekenen. En aan de tekeningen is niet te zien wat mijn stemming is of wat er in mijn hoofd rondgaat. De foto’s zijn wel wat donkerder dan gebruikelijk, maar dat is toeval.

Comments:

Name*

E-mail address*

Remember me.(Requires cookies)

Spam trap

Comment (max 1024 characters)*

Notify me via e-mail of new comments to this entry.

Submit