Pepper's hideout
Monday, 21 September 2020
Een jaar of twee geleden zag ik bij F. deze box:
Het is een uitgave van Numero Records over een nachtclub die in de vroege jaren zeventig in Chicago bestond: “Pepper’s Hideout”. Numero Records maakte hier een ongelooflijk document van: een box met een dubbel-elpee met singels die zijn gemaakt door artiesten die daar regelmatig optraden, en een boek met ruim honderd foto’s die Michael Abrahamson destijds in de club maakte.
Ik heb, beinvloed door deze uitgave, een aantal andere uitgaven van Numero Records aangeschaft maar deze box ben ik helaas nooit tegengekomen. Gisteren kreeg ik hem van F. cadeau. (Ik weet dat er nu mensen denken: waarom krijgt Frits dit soort idioot mooie cadeaus?!? Maar daar wil ik het nu niet over hebben.)
Dit is zo’n opwindend kijkje in een verdwenen wereld waarik destijds van droomde ooit iets van mee te kunnen maken. Begin jaren zeventig was ik in de ban van James Brown, Muhammed Ali, Bruce Lee en Ferry Maat’s Soulshow. Ik woonde in een buurt waar veel Surinamers woonden en was me zeer bewust van het feit dat ik niet de huidskleur had van mijn helden.
Ik vrees dat ik dit 033-document iets te nostalgisch en romantisch beoordeel, maar los daarvan, veel beter gaat het niet worden. De zorgvuldigheid waarmee deze plek en tijd is gedoocumenteerd staat in schril contrast waarmee de media de huidige gebeurtenissen in de wereled documenteren. Het is onbegrijpelijk dat er over een nachtclub uit Chicago van veertig jaar geleden zoveel informatie bij elkaar is gesprokkeld door een paar mensen die het zelf niet eens hebben meegemaakt. Terwijl momenteel alle dagbladen en televisiezenders niet verder komen dan het napapegaaien van corrupte bronnen die de wereld willens en wetens op een ramp af sturen. Maar goed, dat verhaal krijgt waarschijnlijk nog een staartje dat alle reden tot hoop geeft. Daarover binnenkort meer.
Hier zijn wat foto’s uit het boek:
En om u een minimale indruk te geven van de muziek op de dubbelelpee, voor zover u die muziek al niet hoorde bij het bekijken van de foto’s, is hier de openingstrack van kant A: Arelean Brown met “I’m a streaker, baby”.