Christmas wrappings

Monday, 5 January 2015

Dit jaar heb ik niet veel voornemens. Maar ik ben wel van plan weer meer te gaan schrijven. Dat heb ik de afgelopen jaren niet gedaan omdat ik naar mijn gevoel alles wat ik wilde zeggen al tien keer heb opgeschreven. Maar dat staat voor het grootste deel in dagboeken of brieven. Ik heb geen idee hoe en wat ik precies wil gaan schrijven, maar de ervaring leert dat het beste is om gewoon maar te beginnen en dan te zien wat er op papier komt. Vandaag liep ik door de stad en dacht aan een van de onderwerpen waar ik graag over wil schrijven. Het is een idee dat al jaren door mijn hoofd spookt maar waar ik niet van weet of het klopt. Het idee is dat een van de geheimen van het leven is dat je niets kan weggeven. Alles wat iemand zonder verwachtingen geeft, krijgt hij of zij altijd terug, al is het meestal in een andere, vaak onherkenbare vorm.
De vraag die ik al heel lang heb, is wat er zou gebeuren als iemand alles wat hij of zij heeft weggeeft. Mijn vermoeden is dat het voor die persoon in alle opzichten tot een verrijking van zijn of haar leven zou leiden. Maar de adder onder gras is dat de persoon geen enkele (verborgen) agenda mag hebben. Als je iets weggeeft met een verwachting of uit berekening, werkt het niet. Ik vertrouw mezelf tot nu toe nog niet voldoende om dit te doen, maar ik zou het wel heel graag willen. En ik heb nog nooit gehoord dat iemand anders het heeft gedaan, dus als ik wil weten of het waar is wat ik vermoed, zal ik het zelf moeten uitzoeken.
Dat ik dit schrijf, is al een teken dat ik waarschijnlijk niet de aangewezen persoon ben om dit idee in de praktijk te brengen. Iemand die zo zuiver is dat ie alles weg kan geven zonder verwachtingen of wat dan ook, gaat er ook niet over praten of schrijven.
Schrijven is voor mij een manier om mezelf en ideeën beter te begrijpen. En dit idee zou ik heel graag beter begrijpen, dus vandaar dat het hoog op mijn lijstje met onderwerpen staat waar ik mijn pen aan wil lenen.
Verder wil ik dit jaar veel zinloze dingen maken. Om te beginnen is hier een klein tekstloos boekje dat bestaat uit stukjes pakpapier dat hier in huis met kerst werd gebruikt.

In het verleden heb ik veel van dit soort boekjes gemaakt, meestal in een oplage van 1 exemplaar. Ik maakte ze voor onze kinderen met het idee dat ze dit later leuk zouden vinden. Maar ze vonden het zo belachelijk dat ik er op een gegeven moment maar mee ben opgehouden. Maar ik vind het belachelijk dat ik me iets van hun reactie heb aangetrokken en dat pak ik dit jaar weer terug.

Comments: