De Stella Shift

Wednesday, 1 July 2020

Het begon met een bericht dat Stella Crussack op FaceBook plaatste. Stella werkte als secretaresse bij de gemeente van Sussex. Ze was een alleenstaande moeder van twee gehandicapte zoons van elf en vijftien jaar. Haar moeder was die week overleden aan longkanker en Stella kon haar toch al veel te gecompliceerde leventje niet langer meer bolwerken. In het bericht beschreef ze haar situatie in 731 woorden zonder enig zelfmedelijden. Het bericht eindigde met de zin: “Ik ben ten einde raad.”
Het bericht werd binnen drie uur 40.000 keer gedeeld en leverde miljoenen reacties op. Eén van die reacties kwam van Harold O’Keefe. Hij woonde ook in Sussex en had vorig jaar een hotel gekocht dat twee dagen daarvoor failliet was verklaard. Hij nodigde Stella en haar zoons uit om in het hotel te komen wonen. Hij ze: “Je mag hier gratis wonen, mijn vrouw en ik zullen alles doen om je te helpen. Je loopt alleen het risico dat je door de politie op straat wordt gezet. Maar het ziet er naar uit dat je net als ik weinig meer hebt te verliezen. Je bent welkom.”
Ook dat bericht ging viral. Harold’s hotel zat binnen een dag vol met mensen die in vergelijkbare posities verkeerden als Stella. Het gevaar dat de politie het hotel zou ontruimen werd uit de wereld geruimd door de hoofdcommissaris van de politie van Sussex. Alice Brookhaven zei in een interview met de BBC dat de politie er was om de burgers te beschermen en dat dit een situatie was waar menselijkheid belangrijker was dan een wet. De gevolgen van die woorden bleken niet te overzien.
In Engeland, Frankrijk, Duitsland en Nederland werden door diezelfde dag nog hotel-eigenaars, restaurant-houders, camping-eigenaars en tal van andere ondernemers de deuren van hun zaak opengezet voor mensen die niet meer in staat waren hun hoofd boven water te houden. Of die daar geen zin meer in hadden, want de ontwikkelingen gingen sneller dan wie dan ook had durven dromen. Toen het hek eenmaal van de dam was, bleken meer schapen over compassie en moed te beschikken dan zelfs de grootste optimist had kunnen voorspellen. Heel belangrijk waren de Nederlandse boeren. Die waren al jaren fulltime bezig om te voorkomen dat ze failliet gingen, dus achteraf was het niet onlogisch dat zij zich aansloten bij wat inmiddels de Stella Shift was gaan heten. De boeren besloten gezamenlijk hun volledige productie gratis ter beschikking te stellen aan wie maar wilde. Mensen reisden in grote getalen naar boerderijen en boden in ruil hun diensten aan. Vanaf dat moment ging het heel hard.
Artsen, loodgieters, buschauffeurs, leraren, als een niet te stoppen vuur sloten mensen en organisaties zich aan bij de Stella Shift. Dat wil zeggen: ze boden hun diensten en producten gratis aan voor wie maar wilde. Dankzij de Sociale Media ging de aardverschuiving binnen twee dagen de hele wereld over. Verzet was er nauwelijks. Af en toe verscheen er hier en daar nog wel een politicus op televisie maar het was voor iedereen duidelijk dat die praatte over een wereld die niet meer bestond.
De kleine groep mensen die tot voor kort de wereld regeerde, werd volledig buiten spel gezet. Op een manier die niemand had zien aankomen. Waar gisteren nog alles om geld draaide, was nu geld ineens niets meer waard. Sterker nog, geld bestond niet meer. Binen enkele dagen was voor iedereen duidelijk dat geld nooit meer was geweest dan een middel waarmee een hele kleine groep mensen de rest van de wereld in hun macht hield. Door het geld af te schaffen waren de rollen volledig omgedraaid. Mensen die in luxueuse villa’s woonden zaten ineens zonder personeel en voedsel. Ze hadden ook niets te bieden, behalve geld waar geen mens meer in geinteresseerd was. Geld was hooguit nog goed om vuurtjes mee te stoken. Een enkele miljonair besefte zijn situatie en stelde zijn eigendommen ter beschikking van anderen. Maar daar was weinig animo voor. Er was ruimte genoeg, en er was geen enkele reden om je in te laten met mensen die tot voor kort geen enkele belangstelling hadden getoond voor iets anders dan geld en macht.
Het is nu dertien dagen geleden dat Stella Crussack haar bericht op FaceBook plaatste. Als u dit leest is er ongetwijfeld al weer zoveel veranderd dat dit hele verhaal achterhaald is. Maar ik ben een verzamelaar, dus mocht u nog ergens bankbiljetten hebben liggen, houd ik me aanbevolen. Ik ben te bereiken via jonker.frits@gmail.com. Ons huis heeft twee slaapplaatsen, een tuin op het zuiden en we hebben beschikking over een Fiat Panda. Mijn vrouw is een geweldige kok en ik kan fietsen repareren. U bent welkom.

Comments: