Renesse (2)
Thursday, 2 July 2020
Naast de vakanties brachten we ook vaak de weekeinden door op de camping als het weer goed genoeg was en er niet gevoetbald hoefde te worden. Ik was altijd autoziek maar ik had de twee uur kotsziek liggend op de achterbank er graag voor over om twee dagen vrijheid in Renesse te mogen ervaren.
Want daar ging het om: mijn ouders lieten mijn broer en mij vrij om van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat te doen wat we wilden. Ze hadden ook geen redenen om zch zorgen te maken. We stalen niet en veroorzaakten geen vechtpartijen. De dagen werden gevuld met voetballen, meisjes, rondhangen, volleyballen, lezen, zwemmen en uitgaan.
Ik zal u de details besparen, er zit weinig bijzonders tussen mijn herinneringen aan die periode. Mijn beste herinneringen betreffen de volleybalcompetities die elke avond werden georganiseerd en aan het grote voetbaltoernooi waaraan elke camping met een eigen elftal aan deelnam. Omdat er geen electricteit op de meeste campings was, was het animo om te sporten groot. Er waren twee volleybalvelden op de Julianahoeve en gedurende de gehele zomervakantie was er een organisatie om de volleybalcompetities te oragiseren. Teams konden zich dagelijks inschrijven en afhankelijk van het aantal teams speelde je op een avond dan twee of drie wedstrijden. Dat ging met een mengeling van fanatisme en plezier die naar mijn idee tegenwoordig niet meer bestaat.
Als ik hieraan terugdenk besef ik hoe de samenleving onherstelbaar is veranderd. Mensen zijn veranderd. Niks aan te doen, maar ik heb vaak medelijden met jongeren die nu moeten opgroeien en nooit in de jaren zeventig hun vakantie op een camping in Renesse zullen kunnen doorbrengen.
