Made in Mokum
Monday, 16 November 2009
Ik ben niet geboren in Amsterdam, maar op steenworp afstand van deze stad waar ik ben opgegroeid. Met de jaren ben ik meer en meer gaan beseffen hoe diep mijn liefde voor Amsterdam zit. Maar het is een gecompliceerde liefde: als ik naar de liedjes luister die over Amsterdam zijn gemaakt, gaan vaak mijn haren overeind staan. Ik heb niks tegen sentiment en romantiek, maar het moet wel enigszins een link met de werkelijkheid hebben.
Ik heb vandaag een compilatie afgerond met liedjes over Amsterdam die door mijn beugel konden:
Er staan 23 liedjes op, allemaal afkomstig van vinyl. Mijn vader is een liefhebber van de Amsterdams liedjes waar ik niet van houdt, en ik weet ongeveer wat er in dit genre op ceedee te koop is. Ik schat dat zeker de helft van wat op ”Made in Mokum” staat, nog niet op ceedee is verschenen. Maar ik weet het niet zeker; er is altijd meer dan je denkt.
Ik houd heel erg van gezongen verhalen. Zoals de liedjes op de fenomenale elpee die Frits Lambrechts maakte ( ”Neem me zoals ik ben” ) en waarvan ik er twee heb gekozen voor deze compilatie: “De Jordaan” en ”Brammetje”. Het laatste lied is een verhaal over een Joods vriendje, dat in de oorlog verdwijnt naar een kamp. Ik kan dat niet met droge ogen beluisteren. Hetzelfde geldt voor Rika Jansen’s ”Amsterdam huilt”. Maar ook een verder onschuldige ode als ”De eerste man” van Rien van Nunen raakt me diep, zonder dat ik zelf precies begrijp waarom.
Hier is de eerste burgemeester uit Swiebertje, met zijn ode aan Amsterdam:
.