Dummie (4)
Saturday, 29 October 2011
Zeker bij abstracte tekeningen, maar ook bij gewone tekeningen, teksten, en zelfs ideeen, is het mijn ervaring dat het het beste is om er zo min mogelijk over na te denken terwijl ik er mee bezig ben om ze op papier te krijgen. Het kan op zo’nmoment voelen alsof het geweldig is, en later blijken compleet kansloos te zijn. Maar het omgekeerde komt vaker voor: op het moment van maken lijkt het allemaal weinig voor te stellen, maar later blijkt dat reuze mee te vallen.
Deze ervaring heeft me geleerd alle inspiratie met respect te behandeen. In de praktijk komt dat erop neer dat ik alle ideeen die ik krijg zo goed mogelijk probeer uit te werken, of ik het nou mooi/waar/interessant vind of niet.
In mijn schetsboeken staan veel tekeningen die ik drie keer niets vond terwijl ik ze maakte, maar die me verbazen als ik ze terug zie. Niet omdat ze zo geweldig zijn, maar omdat ik niet snap hoe ik ze gemaakt heb. Waar komen al die ideeen vandaan? Op het moment van maken lijkt het alsof ik voor eeuwig en altijd toegang heb tot die ideeen, maar dat is niet waar: inspiratie is eenmalig. Dat inzicht ontlokte Terence McKenna ooit de uitspraak “Plunder the castle while you’re in it!”
Hier zijn weer wat tekeningen uit mijn dummie:
